Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic, Domine, dilexi legem tuam, propter bonitatem et dulcedinem quam sensi in illa : et etiam " verbum tuum, " per Moysem, et Prophetas ad nos delatum, est " lucerna, " lux in testa, veritas scilicet sub multiplici figura, " pedibus meis, " dirigendis ad te, scilicet affectionibus meis. II Petr. I, 19 : Habemus firmiorem propheticum sermonem, cui bene facitis attendentes, quasi lucernae lucenti in caliginoso loco. Job, XXIX, 3 : Quando splendebat lucerna ejus super caput meum, scilicet lex divina super mentem et affectum.

" Et, " verbum tuum Evangelicum,

est " lumen semitis meis, " ostendendis : numquam enim ante semitae consiliorum Dei erant ostensae, sed latebant, donec venit Evangelii lumen. Isa. lx, 3 : Ambulabunt Gentes in lumine tuo. De utroque simul, Proverb. VI, 23 : Mandatum lucerna est, et lex lux. Mandatum, quantum ad legem veterem, quae quasi a remotis mandabatur : lex vero ligans suaviter et aperte illuminans, quantum ad Evangelium.

Lucerna etiam, Verbum Dei Filius, " pedibus meis : " lucerna enim lux in testa, divinitas in persona Filii latens in carne nostra, de qua, Matth. v, 15 : Neque accendunt lucernam, ei ponunt eam sub modio, sed super candelabrum, crucem scilicet. II ad Corinth. XIII, 3 : An experimentum quaeritis ejus, qui in me loquitur Christus ? Et ipsum lumen, imo lux ad semitas ostendendum illuminans corda, et per seipsam docens. Joan. I, 9 : Illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. Et, ibidem, VIII, 12 : Ego sum lux mundi, etc. I Joan. I, 5 : Deus lux est, et tenebrae in eo non sunt ullae. Joan. XII , 35 : Ambulate dum lucem habetis, vobis semitas ostendentem.

" Juravi et statui. " Hic secundum, firma scilicet adhaesio ipsi legi per sacramentum oris, et propositum firmum cordis, ibi, " Et statui. "

Ait enim : Sic verbum tuum luce perfundit, et propter hoc, " juravi, " ore asserendo cum attestatione divina, " et statui, " firmiter in corde, " custodire, etc, " Vel, secundum potest esse primi expositio. Quasi diceret : " Juravi et statui, " in corde meo firmiter proponendo, " custodire judicia justitiae tuae, " leges tuas, a tua justitia, tamquam quaedam judicia manantes, ut sic manerem semper in illis. Ad Hebr. VI, 16 : Omnis controversiae finis est juramentum. Si autem rumpitur, caveat sibi qui praeterit. Ezechiel. XVII, 19 :Juramen-

tum quod sprevit, et foedus quod praevaricatus est, ponam in caput ejus. Oportet ergo custodire quandojuramentum est, maxime " judicia justitiae, " Isa. lvi, 1 : Custodite judicium, et facite justitiam. Eccli. XXXII, 20 : Qui timent Dominum invenient judicium justum, et justitiam quasi lumen accendent.

" Humiliatus sum. " Hic est tertium totius octonarii, in quo tangitur profectus sequens ex legis dilectione : et tanguntur sex gradus. Primus, voluntatis humiliatio. Secundus, devota oris locutio voluntaria, ibi, v. 108 : " Voluntaria oris mei. " Tertius, diligentia in bona operatione, ibi, v. 109 : " Anima mea. " Quartus, prudentia in adversitate, ibi, v. 110 : " Posuerunt peccatores. " Quintus, laetitia in tribulatione, ibi, v. 111 : " Haereditate acquisivi. " Sextus, promptitudo perseverantiae, ibi, v. 112 : " Inclinavit cor meum, "

In prima duo. Primo, asserit se humiliatum. Secundo, petit vivificari secundum verbum, ne forte illa humiliatio inanis sit, ibi, " Vivifica me. "