PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic ignorans et contemptus sum, et tamen constans, quia " tribulatio, " exterior, " et angustia, " interior cordis, " invenerunt me " paratum illas sustinere gratanter et laetanter. Scio enim illud Apostoli, II ad Timoth. III, 12 : Omnes qui pie volunt vivere in Christo Jesu, persecutionem patientur. Act. XIV, 21 : Per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum caelorum. Unde gaudeo cum in portu me sentio. Propter quod dicitur, Job, VI, 10 : Haec mihi sit consolatio, ut affligens me, dolori non parcat.
" Mandata tua. " Hic secundum. Quasi diceret : Sic invenerunt me mala multa : et tamen " meditatio mea est " ipsa " mandata tua " de dilectione semper habenda in te, et in proximo. Ad Roman. VIII, 35 : Quis separabit nos a charitate Christi ? tribulatio ? etc. Josue, I, 8 : Non recedat volumen legis ab ore tuo. De ore, inquam, cordis : necesse est quod aliquando de ore corporis. Cantic. viii, 7 : Aquae multae, tribulationum et angustiarum, non potuerunt exstinguere charitatem.
" aequitas testimonia Jua?"Hic quarta conditio : quantumcumque enim accusator sui sit, quantumcumque zelator, quantumcumque humilis et constans Praelatus, tamen non valet ad regendum, si non sit in eo aequitas, ut non sit omnino acceptio personarum apud Deum : et dicuntur tria. Primo, confitetur beneficio legis se habere aequitatem. Secundo, petit legis intelligentiam, ibi, " Intellectum da mihi. " Tertio, conseqeuntem inde tangit utilitatem, ibi, " Et vivam. "
Ait ergo : Sic in tribulatione constans sum, et persevero : et etiam " testimoniatua, " Scripturarum scilicet dicta, vel ipsa martyria, quae video sanctos fuisse passos, sunt mihi " aequitas, " hoc est, aequitatis causa. Levit. XXIV, 22 : aequum judicium sit inter vos, scilicet ut nullo modo personas accipiatis. Deuter. XVI, 19 : Non accipies personam, nec munera. " Testimonia, " inquam, " tua in aeternum " mansura, quantum ad legem, in aeternum regnum ducentia, quantum ad martyria.
" Intellectum da mihi, " et legis, et utilitatis martyriorum. II Paral. I, 10 : Da mihi sapientiam et intelligentiam, ut ingrediar et egrediar coram populo tuo. Aliter non possum bene in regimine populi ministrare. Proverb. I, 5 : Intelligens gubernacula possidebit. Et, XIV, 35 : Acceptus est regi minister intelligens. " Et " sic " vivam, " vita gratiae in praesenti, et vita gloriae in futuro.
Vide ergo quomodo hic sui accusator, et zelator fortissimus, et constans in tribulatione et dejectione, maneat semper in aequitate, et tamquam consolatus petat intelligentiam semper ampliorem, ut sic assequatur vitam : unde non cadit per desperationem, quamvis tabescat propter malos, sed consolatur magis propter divinam justitiam, et divinae legis veritatem. Unde hic praeponitur littera sade AdminBookmark quod interpretatur consolatio.
Coph AdminBookmark
145. Clamavi in totocorde meo :exaudi me, Domine : justificationes tuas requiram.
146. Clamavi ad te : salvum me fac, ut custodiam mandata tua.
147. Praeveni in maturitate, et clamavi, quia in verba tua supersperavi.
148. Praevenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
149. Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
15o. Appropinquaverunt persequentes me iniquitati, a lege autem tua longe facti sunt.
151. Prope es tu, Domine, et omnes viae tuae veritas:
152. Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in aeternum fundasti ea.
COPH AdminBookmark
" Clamavi in toto. " Sicut superius dictam fuit in " Mirabilia, testimonia, " etc .
Postquam actum est de merito perfectorum in statu perfectionis proprie, hic subjungitur de merito perfectorum quoad statum actionis, qui sive in prosperitate sint, sive in adversitate, tamen cor habent semper ad legem Dei, et mandata ipsius adimplenda. Primo ergo tangitur meritum ipsorum in statu prosperitatis. Secundo, adversitatis in sequenti octonario, ibi, v. 153 : " Vide humilitatem. "
In prima tanguntur tria. Primo, confitetur se orasse ferventer pro legis intelligentia et adimpletione. Secundo, instanter, ibi, v. 147 : " Praeveni in maturitate. " Tertio, adhuc persistens orat confidenter, ibi, v. 149 : " Vocem meam. "
In prima duo. Primo, confitetur se ferventer orasse pro legis intellectu requirendo. Secundo, pro adimplendo in opere intellectum, ibi, v. 148 : " Clamavi ad te. "
In prima tria. Primo, confitetur modum quo oravit, quia cum clamore et cordis integritate. Secundo, quid oraverit, ibi, a Exaudi me. " Tertio, ad quid, ibi, " Justificationes tuas. "
Ait ergo : 0 Domine, " clamavi. " In hoc fervor intelligitur, qui fuit in Moyse , et in Anna et in Susanna . Et hoc, " in corde meo, " non in cordis parte, sicut Josaphat, II Paral. xx, 3 : Josaphat autem timore perterritus, totum se contulit ad rogandum Dominum, sicut Daniel, et sui, Daniel. III, 41 : Nunc sequimur te in toto corde: et timemus te, et quaerimus faciem tuam,
" Exaudi me. " Hic secundum. Quasi diceret : Sic clamo : et hoc clamo, o " Domine, exaudi me. " Daniel. IX, 17 : Exaudi, Deus noster, orationem servi tui. Jonae, ii, 3 : Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, et exaudivit me. et Justificationes. " Ecce tertium. Qua. si diceret : Sic rogavi ut exaudires. Sed ad quid vis exaudiri ? Ad hoc, ut " requiram, " quaeram scilicet, et iterum quaeram, " justificationes tuas. " Isa. XXI, 12 : Si quaeritis, quaerite. II Paral. XXXIV, 3 : Cum adhuc esset puer, Josias scilicet, coepit quaerere Deum patris sui David, id est, mandata et praecepta ejus, quae justificationes Dei sunt.
" Clamavi ad te : salvum me fac. " Hic secundo confitetur se ferventer orasse, pro implendo quod fuerit intellectum. Impletur autem cavendo malum, et hoc confitetur primo se firmiter rogasse : et
faciendo bonum, et hoc confitetur secundo, ibi, " Ut custodiam. "
Ait ergo : Sic clamavi ut des gratiam requirendi : et etiam, o Domine, " clamavi ad te, " supple, non ad alium, dicens : " Salvum me fac, " a malo me conservando, non tantum paenae, sed etiam culpae. Matth. XIV, 30 : Et cum coepisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac. Quamvis enim justificationes requisierim, et illas intelligam, tamen superbus sum, si per hoc salvari me dixerim. Gregorius : " Qui " ex scientia, quam habet, erigitur, unde " debet erigi, excaecatur." Isa. xliii, 11 : Ego Dominus, et non est absque me Salvator.
" Ut custodiam, " opere adimplendo, " mandata tua, " quia sic mandasti. Psal. cxviii, 4, supra eodem : Tu mandasti mandata tua custodiri nimis." Praeveni in maturitate. " Hic secunda pars totius octonarii. Postquam enim confessus est orasse se ferventer pro intelligentia legis et impletione, hic confitetur orasse se instanter et sollicite. Duo ergo dicuntur. Primo, ostendit in oratione fuisse instantiam, cum ipso clamore de quo supra, seu fervore. Secundo, vigilantiam, et circumspectionem, ibi, v. 148 : " Praevenerunt oculi mei, "
In prima duo. Primo, tangitur orantis instantia. Secundo, instantiae causa, ibi, " Quia in verba tua. "