PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic petii, et confido, quia, o Domine, " tu es prope, " non tantum magnitudine majestatis, secundum illud Jerem. xxiii, 24 : Caelum et terram ego impleo. Vel cognitione tuae perspicacitatis, qua penetras omnia, secundum illud Eccli. xxiii, 28: Oculi Domini multo plus lucidiores sunt super solem, circumspicientes omnes vias hominum : contemplantur enim in omni loco bonos et malos. Et, Apostolus, ad Hebr. IV,
13: Omnia nuda sunt et aperta oculis ejus. Sed promptitudine adjuvandi propter excellentissimam bonitatem. Isa. lv, 6 : Quaerite Dominum dum inveniri potest, invocate eum dum prope est. Qui enim voluerint appropinquare tibi orando, appropinquas exaudiendo. Jacob. IV, 8 : Appropinquate Deo, et appropinquabit vobis. Imo facis nos etiam tibi propinquos tua bonitate, secundum illud Pauli, ad Ephes. ii, 13 : Qui aliquando eratis longe, facti estis prope in sanguine Christi. Ergo cum prope sis, prope me facies, non oportet me esse sollicitum quin quae peto tribuas. Ad Philip. IV, 5 : Dominus prope est, nihil solliciti sitis.
" Et omnes viae. " Ecce secundum. Quasi diceret: Sic es propinquus, et etiam verus, quia " omnes viae tuae veritas, " nescis ambulare per devia falsitatis, quin semper reddas quod promittis. Daniel. III, 27 : Universa opera tua vera, et viae tuae rectae, et omnia judicia tua vera. Oppositionem nota, quae est in Glossa, et solutionem.
" Initio cognovi. " Hic tertium, ex quo nascitur confidentia, immutabilitas statutorum suorum. Duo ergo dicit. Primo, de statutis Dei, quae ejus bonitatem attestantur, quid cognoverit. Secundo, quid sit illud specificat, et ostendit, quia immutabilia et aeterna, ibi, " Quia in aeternum. "
Ait ergo : Sic propinquus es, et verus, et stabilis, et firmus, non variabilis: quia " initio cognovi, " id est, primo et praecipue cognovi: et sumitur adverbialiter. Vel, " initio cognovi de testimoniis tuis, " quibus promittis bona petentibus. Et quid cognovisti de eis? Hoc, " quia in aeternum fundasti ea. " Sic fundasti ea quae sunt in aeternum mansura. Matth. XXIV, 35 : Caelum et terra transibunt, verba autem mea non praeteribunt. Proverb. XII, 19 : Labium veritatis firmum erit in perpetuum. Nec mirum quia super petram firmissimam, scilicet super Christum sunt fundata. I ad Corinth. III, 11: Fundamentum aliud nemo potest ponere, praeter id quod positum est, quod est Christus Jesus. Ipse enim a Deo positus est fundamentum, non solum Scripturae, sed etiam totius Ecclesiae. Job, XXXVIII, 4 : Ubi eras cum ponebam fundamenta terrae ?
Et nota, quod secundum Glossam hic praeponitur littera Coph , quod interpretatur conclusio, vei AdminBookmark adspice, quia, secundum Glossam, iste tamquam timens sibi concludi a diabolo, et ab ipso includi, clamat ad Dominum, ut adspiciat, sicut patet in principio octonarii. Potest tamen dici, quod iste, sicut expositum est, primo dixit se orasse ardenter, postmodum sollicite et instanter, tandem confidenter, totum concludens in divina pietate, veritate, stabilitate. Pietas respondet Spiritui sancto, veritas Filio, stabilitas Patri. Praeponitur ergo Coph AdminBookmark , quod interpretatur adspice, et conclusio, ac si aperte tibi dicatur : Adspice hujus orationis conclusionem esse elegantem.
Res AdminBookmark
153. Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
154. Judica judicium meum, et redime me, propter eloquium tuum vivifica me.
155. Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
156. Misericordiae tuae multae, Domine : secundum judicium tuum vivifica me.
157. Multi qui persequuntur me, et tribulant me : a testimoniis tuis non declinavi.
158. Vidi praevaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
159. Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine : in misericordia tua vivifica me.
160, Principium verborum tuorum, veritas : in aeternum omnia judicia justitiae tuae.
res AdminBookmark
" Vide humilitatem meam, " Hic secundum, quod pertinet ad meritum perfectorum activorum, scilicet meritum illorum in statu adversitatis, in quo refugiunt ad Deum, et orant a tribulatione liberari: et dicuntur duo hic. Primo, supplicatio assignando causas quare exaudiendus sit: Secundo, confidentia quod exaudiendus sit, ibi, v. 160: " Principium verborum. "
In prima duo secundum duo quae petit, in quibus est plena tribulatio. Primo quidem petit ab omni malo liberari. Secundo, aeternaliter vivificari, ibi, in medio v. 154: " Propter eloquium tuum. "
In prima duo. Primo, petit eripi a malis aeternis. Secundo, a praesentibus miseriis, ibi, v. 154: " Judica judicium. "
In prima tria. Primo, petit ut humilitatem ejus attendat. Secundo, ut merito humilitatis illius eripiat a malis aeternis, ibi, " Et eripe me. " Tertio, probat quod exaudiendus, ibi, " Quia legem. "