PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo: Sic constans fui in adversis, et etiam zelum habui ad proximum, quia " vidi praevaricantes legem tuam, " et in illa peccantes : unde alia littera habet, " pactum non servantes : " et tabescebam^ quia scivi, quod effugere te non possunt, secundum illud Ezechiel. xvii, 15 : Qui dissolvit pactum, numquid effugiet ? Quasi diceret: Non. Et ob hoc tabesco. Thren. III, 20 : Et tabescet in me anima mea. Supra, in eodem Psalmo cxviii, 139 : Tabescere me fecit zelus meus. Quare ? " Quia eloquia tua non custodierunt: " imo magis transgressi sunt. Sic Phinees zelavit : sic Elias : sic Christus .
Et nota, quod ille zelat qui bonus est activus ardore dilectionis in proximae, quod debet esse maxime et potissime in Praelatis : aliter totum perditum est. Et nota, quod multa sunt signa zelantis Praelati. Primum, sollicitudo in eligendo bonos ad constituendum in beneficiis Ecclesiasticis. Architectus enim est. Dicat ergo illud Isa. IX, 10 : Lateres ceciderunt, sed quadris lapidibus aedificabimus : sycomoros succiderunt, sed cedros immutabimus. Cantic. III, 9 : Ferculum fecit sibi rex Salomon de lignis Libani. Exod. xviii, 21.: Provide, tibi scilicet, de omni plebe viros potentes et timentes Deum, in quibus sit veritas, et qui oderint avaritiam. Item, per frequentem visitationem, et discursum per parochiam suam. Matth. IV, 23: Et circuibat Jesus totam Galilaeam, docens in synagogis eorum, et praedicans evangelium regni. Per vigilem inquisitionem eorum quae agunt subditi, et quae circa eos aguntur. Luc. ii, 8 : Pastores erant in eadem regione vigilantes, et custodientes vigilias noctis super gregem suum. Jacob nocte et die, aestu urebatur et gelu . Per sin- gulorum cogitationem. Joan. x, 14 : Ego sum pastor bonus, et cognosco meas, scilicet oves, et cognoscunt me meae. Genes. ii, 19 : Adduxit ea ad Adam, ut videret quid vocaret ea. Proverb. xii, 10 : Novit justus jumentorum suorum animas. Et, XXVII, 23 : Diligenter agnosce vultum pecoris tui. Bene cognoscunt multi nomina excommunicatorum, ut habeant emendas. Per compassionem ad infirmos. Ad Roman. xv, 1 : Debemus nos firmiores imbecillitates infirmorum sustinere. I ad Corinth. IX, 22 : Factus sum infirmis infirmus, ut gallina, ut infirmos lucrifacerem. Per ratam meritorum discussionem, ut ab unoquoque exigat quod potest, et non plus. Genes. xxxiii, 13: Nosti, domine mi, quod parvulos habeam teneros, et oves et boves foetas mecum, quas si plus in ambulando fecero laborare, morientur una die cuncti greges. Per temporalium administrationem, secundum quod potest: gallina enim dimittit pullo suo granum. II ad Corinth. xii, 14: Nec debent filii parentibus thesaurizare, sed parentes filiis. Ezech. XXXIV, 2 : Vae pastoribus Israel, qui pascebant semetipsos ! Nonne greges a pastoribus pascuntur ? Per expositionem sui ad mortem pro subditis, si opus fuerit. II Reg. xxiv, 17 : Isti, qui oves sunt, quid fecerunt ? Vertatur, obsecro, manus tua contra me, et contra domum patris mei. Joan. x, 11: Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis. Et, xviii, 8 : Si ergo me quaeritis, sinite hos abire.''
" Vide quoniam mandata. " Ecce secundum. Quasi diceret: Sic proximos ardenter dilexi, et etiam, " Domine, vide quoniam mandata tua, " et per haec teipsum, " dilexi. " Joan. XIV, 21: Qui habet mandata mea, et servat ea, quod est ipsa diligere, ille est qui diligit me.
Proverb. XII, 1 : Qui diligit disciplinam in qua continentur Dei mandata, diligit scientiam, et per consequens vitam. Proverb. III, 1 : Praecepta mea cor tuum custodiat. Supra, in eodem Psalmo cxviii, 127 : Dilexi mandata tua super aurum, et topazion,
" In misericordia tua. " Ecce concludit hic secundo ex omnibus praemissis.
Quasi diceret: Sic verax es, et misericordiae multae, et ego constans, et zelator : ergo " in misericordia tua, " quia nec mea merita reputo sufficere, " vivifica me. " Ad Roman. viii, 18 : Non sunt condignae passiones hujus temporis ad futuram gloriam, etc. Sed misericordia Dei dabit vitam, quippe quia et ipsa dat vitam gratiae. Ad Ephes. II, 4 et 5: Deus, qui dives est in misericordia, propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos,... convivificavit nos in Christo.
" Principium verborum. " Hic secundum totius octonarii, in quo subjungitur confidentia postquam praecessit oratio, et petitio satis devota: et notatur confidentia ex duobus. Ex origine verborum Domini, et hoc primo : et judiciorum stabilitate, ibi, " In aeternum. "
Ait ergo : Sic peto a malis aeternis, et praesentibus miseriis liberari, postulans mihi etiam vitam dari, et sic erit : quia " veritas " est "principium verborum tuorum," id est, verba tua ortum habent ex veritate, et procedunt ex illa, unde non possunt esse nisi vera. Numer. xxiii, 19 : Non est Deus quasi homo ut mentiatur, sed ex veritatis fonte procedunt omnia verba sua. Eccli. XVI, 25 : In veritate enuntio scientiam : in veritate, inquam, fundatam. Joan. xvii, 17 : Sermo tuus veritas est. Ad Roman. III, 4: Est autem Deus verax, omnis autem homo mendax,
" In aeternum, " Ecce secundum.
Quasi diceret: Sic a veritate procedunt verba tua, et " omnia judicia justitiae tuae, " quibus judicas tuis aeterna bona tribuenda, et malis aeterna supplicia, " in aeternum, " supple, sunt stabilia. Psal. xxxv, 7 : Judicia tua abyssus multa. Abyssus sine base est et fundo, et sic sine fine, sicut aeternum. Ad Roman. XI, 33. Quam incomprehensibilia sunt judicia ejus, et investigabiles viae illius ! quia ad finem judiciorum et operum attingi non potest.
Vide ergo quomodo humilitatem suam, quam in principio allegaverat ut a malis eriperetur, constantiam rationis qua non declinabat a testimoniis Domini, et per hoc ipsum Christum caput suum conservat, concludens totum in Dei veritate, et aeternitate : unde bene praeponitur hic littera Hebraica res AdminBookmark , quod interpretatur caput vel primatus : et supplendum est, conservat. Quasi dicat : In hoc octonario veram humilitatem, quae caput est virtutum, et rationis integritatem, quae caput est animae, et. ipsum Christum per hoc ipsum conservat, totum referens ad Dei veritatem, et aeternitatem, tamquam serpens sapientissimus. Matth. x, 16: Estote prudentes sicut serpentes.
SlN AdminBookmark
161. Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
162. Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
163. Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
164. Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiae tuae.
165. Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
166. Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
167. Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
168. Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viae meae in conspectu tuo.
SIN AdminBookmark
" Principes persecuti sunt. " Hic est tertia pars totius illius partis, in qua agitur de merito perfectorum, quantum ad contemplationis statum. Status autem contemplantium est in duobus. In vacatione ab omni cura temporali, vacando lectioni, et divinae laudi, et de hac agitur in hoc octonario. Secundo, in desiderio ferventi perveniendi ad finem, et consummationem, de quo in sequenti octonario, ibi, v. 169 : " Appropinquet deprecatio. "
In prima tanguntur tria. Primo, praeambula ad laetitiam spiritualem in lege Dei, et ejus laudem. Secundo, spiritualis laetitia, et divina laus, ibi, v. 162: " Laetabor ego. " Tertio fructus, et utilitas sequens ex laetitia et laude illa, ibi, v. 165 : " Pax multa. "
Praeambula sunt purgantia ipsam animam, quae sunt duo. Tribulatio non quaecumque, sed a magnis illata, de qua primo. Dei timor, de quo secundo, ibi, " Et a verbis tuis. "