Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic reges magnos dignitate et potentia fortes occidit, " et dedit terram eorum, " non ad tempus, quantum in se fuit, sed " in haereditatem, " ut veri sint possessores.

" Haereditatem. " Hic specificat quibus.

Quasi diceret : Sic dedit haereditatem, " haereditatem, " non cuilibet, sed " Israel, servo suo, " id est, populo de Israel servo suo nato, scilicet Ruben, et Gad, et dimidiae tribui Manasse. Numer. XXXIV, 25 : Duae semis tribus acceperunt partem suam trans Jordanem. Deuter. III, 12 et 13 : Civitates illius dedi Ruben, et Gad : reliquam autem partem Galaad, et omnem Basan, regni, Og, tradidi mediae tribui Manasse. Spiritualiter autem, et breviter, non alii quam servo Dei, datur illa vera et superna haereditas. Ad Ephes. v, 5 : Hoc scitote intelligentes, quod omnis fornicator, aut immundus, aut avarus, quod est idolorum servitus, non habebit haereditatem in regno Christi, et Dei. Sed auferetur a tali, et dabitur servo Dei. Matth. XXI, 43 : Auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus.

" Quia in humilitate. " Hic secundum beneficium.

Quasi diceret : Praecedentia facienti confitemini confessione laudis, peccati, et etiam " quia memor fuit nostri, " nos a multis miseriis et tribulationibus liberando, " in humilitate nostra, " in dejectione et labore nostro : cum dejectis enim et afflictis Deus est, nec cito eorum potest oblivisci, cum quibus est. Supra, in Psal. xc, 15 : Cum ipso sum in tribulatione. Isa. xliii, 2 : Cum transieris per aquas, tecum ero. In humilitate etiam, quae virtus est, memor est suorum, ut ipsos exaltet. Eccli. xx, 11 : Est qui ab humilitate levabit caput. II Paral. XXXII, 26 : Humiliatus est postea, eo quod exaltatum fuisset cor ejus, tam ipse quam habitatores Jerusalem : et idcirco non venit super eos ira Domini in diebus Ezechiae. Propter hoc dicit I Petr. v, 6 : Humiliamini sub potenti manu Dei, ut vos exaltet. Et Gregorius : " Parvus " esto in oculis tuis, ut sis magnus in " oculis Dei. "

" Et redemit nos. " Hic tertium, scilicet liberatio a tributis et exactionibus.

Quasi diceret : Propter praecedentia confitemini, " et " etiam quia " redemit nos, " libertatem dando, " ab inimicis nostris, " tributa et exactiones injustas petentibus : unde illa vox gratulabunda Isaiae, XIV, 4 : Quomodo cessavit exactor, quievit tributum ? Hoc tamen magis proprie, sicut dicit Glossa, respicit ad populum Christianum, qui redemptus est: tamen ad omnem, quantum in Deo fuit. Pro omnibus enim fuit sufficiens redemptio. Exod. xv, 13 : Dux fuisti in misericordia tua populo tuo quem redemisti. Isa. LII, 3 : Gratis venumdati estis, et sine argento redimemini. Osee, xiii, 14 : De manu mortis liberabo eos, de morte redimam eos, sanguine scilicet proprio. I Petr. I, 18 et 19 : Scientes quod non corruptibilibus auro vel argento redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis, sed pretioso sanguine, etc. Haec redemptio omnibus est sufficientissima, secundum illud Psal. CXXIX, 7, supra : Copiosa apud eum redemptio.

" Qui dat escam. " Hic est quartum beneficium, abundans exhibitio ciborum.

Ait enim : Sic confitemini redimenti, et etiam " qui dat escam, " ciborum abundantiam, " omni carni, " introducendo nos in terram lacte et melle manantem . Psal. CIII, 27 : Omnia a te exspectant ut des illis escam in tempore, etiam corvi. Melius autem intelligitur de esca verbi Dei, quae praeparatur, et datur omni homini, ut ex illa vivat. Deuter. VIII, 3 : Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo quod egreditur de ore Dei . Psal. cxxxv, 25 : Qui dat escam omni carni . Vel, de esca corporis proprie, sicut vult Glossa. Joan. VI, 56 : Caro mea vere est cibus, et sanguis meus vere est polus. Sapient. XVI, 20: Paratum panem de caelo praestitisti illis sine labore, omne delectamentum in se habnetem, et omnis saporis suavitatem. " Confitemini Deo. ''" Ecce quintum beneficium, scilicet caeli sui expositio.

Quasi diceret: Confitemini praecedentia beneficia exhibenti, etiam " confitemini Deo caeli, " promissori, quod est locus ejus quasi proprius. Supra, in Psal. CXIII, 16 : Caelum caeli Domino : terram, etc. Deuter. x, 14 : En Domini Dei tui caelum est, et caelum caeli. Isa. lxvi, 1 : Caelum mea sedes, supple, est. Certe qui corpus suum in cibum dat,

caelum suum nobis non negat. Multo enim est charius sibi corpus proprium, quam ipsum caelum.

" Confitemini Domino. " Hic secundum, in quo concludit post tot beneficiorum enumerationem, concludit, inquam, in descriptionem universalem laudandi, quam tangit cum dicit, " Confitemini Domino : " et causam laudis, quam addit, cum subdit : " Quoniam in aeternum. " Et exponenda sunt haec sicut supra. Hoc tamen adde, quoniam a laude inchoat Psalmus iste, et in laude terminatur, ad monstrandum, quod iste laudatur, qui est principium, et finis. Apocal. I, 8 : Ego sum Alpha et Omega, principium et finis. Ad demonstrandum etiam, quod et principium boni operis, et finis similiter ei offerri debet. Exod. XXIX, 38, praecipiebatur ut sacrificium et mane, et vespere offerretur. Et, liievit. 1, 8 et seq., caput cum cauda offerri praecipiebatur.