PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic non possumus in aliena terra cantare, tamen, o tu " Jerusalem, " vel materialis quantum ad materialiter captivatos, vel spiritualis quantu m ad detentos in spirituali Babylonia, quasi in captivitate, " si oblitus fuero, tui, oblivioni detur dextera mea, " id est, vita aeterna, ut non sim particeps illius, nec in illa sim sicut agnus, vel ovis. Matth. xxv, 33: Oves quidem ponet a dextris, haedos autem a sinistris. Ut non sim amplexatus ab illa, sicut illa anima, quae dicebat, Cantic. II, 6 : Laeva ejus sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me. Summe enim cavendum est homini, ut in miseria bonorum recordetur. Eccli. XI, 27 : In die bonorum,ne immemor sis malorum, etc. Ambrosius : " Oportet multoties reminisci, " quod mundus cogit oblivisci. " Aliter cito incurrit homo illam maledictionem, Job, XXIV, 20 : Obliviscatur ejus misericordia. Jerem. LI, 50: Nolite stare: recordamini procul Domini, et Jerusalem ascendat super cor vestrum.
" Adhaereat lingua. " Hic secundum, in quo imprecatur sibi loquelae amissionem, propter amissionem memoriae.
Quasi diceret : Non tantum dextera obliviscatur me in futuro, imo et misericordia in praesenti. " Adhaereat lingua mea faucibus meis : " ut omnino mutus fiam, " si non meminero tui. " Primo, mutus efficitur homo propter peccatum proprium. Mich. VII, 16 : Ponent manum super os. Glossa: " Mutus sit, quia " memor Dei non est. " Gregorius: " Ne-" cesse est ut sileat lingua, ubi aegra est " conscientia. " Et propter alienum, ut dictum est, Ezechiel. iii, 26 : Linguam tuam adhaerere faciam palato tuo, et eris tacens, et non poteris loqui: quia domus exasperans est. Propter hoc non erat mutus Isaias, qui dicebat, Isa. XXVI, 8 : Nomen tuum et memoriale tuum.in desiderio animae, constat, quod suae. Et Jeremias dicebat, Thren. iii, 20 : Memoria memor ero. Et, Osee, XIII, 8: Memoriale ejus sicut vinum Libani.
" Si non proposuero. " Hic secundum totius hujus partis, in quo imprecatur sibi, si careat spirituali laetitia illa, et principaliori.
Ait enim : Sic amittam vitam aeternam, et loquelam, si non habuero Jerusalem recordationem, et etiam " si non habuero, " laetitiam tui, o " Jerusalem, " et hoc " in principio laetitiae meae, " hoc est, si non primo et principaliter in te gavisus fuero, accidant mihi praedicta. Illa ergo superna Jerusalem prima omnium est quaerenda. Matth. VI, 33: Quaerite primum regnum Dei.
Et in nostris laetitiis praeponenda, sicut hic dicitur. Tob. xiii, 18 : Beati omnes qui diligunt te, et qui gaudent super pace tua. Isa. lxvi, 10 : Laetamini cum Jerusalem, et exsultate in ea, omnes qui diligitis eam. Hanc laetitiam spiritualem non curant sacerdotes mali, sed magis in his quae ad Babyloniam pertinent, exsultant. II Machab. IV, 14: Sacerdotes... contempto templo et sacrificiis neglectis, festinabant participes fieri palaestrae. Proverb. II, 14 : Laetantur cum male fecerint, et exsultant in rebus pessimis." Memor esto, Domine. " Hic secunda pars totius hujus Psalmi, in qua postquam ostendit sanctorum miseriam in hac vita, cum consolatione tamen aliqua, invehitur contra malos. Primo, illis imprecando ut puniantur hic pro malis propriis. Secundo, insultando illis, ibi, v. 8: " Filia Babglonis. "
In prima duo. Primo, supplicatio ut puniantur pro malitia in bonos exercitata. Secundo, specificatio illius malitiae, ibi, " Qui dicunt: Exinanite. "
Dixit ergo: Existentes in Babylonia cantare non possumus, etsi aliquam consolationem habeamus: nunc autem rogamus, " Domine, memor esto, " ad paenam, " filiorum Edom, " et hoc, " in die Jerusalem, " ab eis destructae adjuvantibus Babyloniis. Sic ad litteram fuit, quia Idumaei adjuverunt Babylonios. Vel, " in die Jerusalem, " id est, quando restitues Jerusalem. Et sic factum est ad litteram: multum enim afflicti sunt propter peccatum, quod in fratres commiserant. Descenderunt enim ab Esau, qui alio nomine dictus est Edom . Thren. IV, 21: Gaude et laetare, filia Edom, quae habitas in terra Hus ! ad te quoque perveniet calix, inebriaberis, atque nudaberis. Et, Jerem. xlix, 10: Ego disco- operui Esau, revelavi abscondita ejus. Abdiae,v . 10 : Propter iniquitatem in fratrem tuum Jacob, operiet te confusio, et peribis in aeternum. Sic Sancti clamant conformantes se divinae justitiae, pro afflictione impiorum. Apocal. VI, 10 : Usquequo, Domine Deus, non vindicas sanguinem nostrum ? etc. Vindicabit, et memoriam de malis habebit, ad eorum vindictam. Apocal. XVI, 19 : Babylon magna venit in memoriam ante Deum, dare illi calicem vini indignationis irae ejus.''
" Qui dicunt: Exinanite. " Hic secundum, in quo specificat illorum malitiam, quae fuit mutua exhortatio ad vehementem Jerusalem destructionem. Duo ergo dicuntur. Primo, mutua exhortatio ad destructionem Jerusalem. Secundo, ad destructionis vehementiam, ibi, " Exinanite. "
Ait enim: " Exinanite " Jerusalem, id est, vacuam, et annihilatam reddite in habitatoribus : " exinanite eam usque ad fundamentum in ea " existens, ut nec inveniatur fundamentum. Abdiae, v. 11 : Quando capiebant alieni exercitum ejus, et extranei ingrediebantur portas ejus, et super Jerusalem mittebant sortem, tu quoque eras quasi unus ex eis. Sic mali se mutuo exhortantur ad destructionem Ecclesiae, usque ad fundamentum, scilicet usque ad fidem. Sicut enim supra fundamentum fabrica, sic supra fidem opera. Apocal. XXI, 19 : Fundamentum ejus jaspis, qui est viridis coloris. Sed non sufficit nostris persecutoribus opera destruere in nobis, nisi et fundamentum destruatur, hoc est, nisi corrumpatur. Jerem. II, 16: Filii Mempheos et Taphnes constupraverunt te usque ad verticem. Eccli, xiii, 8: Confundet te in bis , in persuasionibus suis, ut destruat opera bona, donec te exinaniat bis et ter, ''corrumpendo fidei fundamenta.
" Filia Babylonis. " Hic secundum. Praemissa enim imprecatione contra inimicos, hic subjungitur de eorumdem irrisione : et tanguntur tria. Primo, praedicit cito futuram miseriam Babylonicam. Secundo, beatum ipsam affligentem, ibi, " Beatus qui retribuet. " Tertio, causam tantae miseriae, et beatitudinis impugnantium eam, ibi, v. 9 : " Beatus qui tenebit. "