PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic oravi, et etiam adhuc " effundo orationem meam : " copiose, dicit Glossa, ut purum fontem. Dicitur autem oratio effundi, quando in orando lacrymae effunduntur, quae sunt quasi quaedam verba deprecatoria, ex oculis procedentia. Thren. II, 18 : Neque taceat pupilla oculi tui. Notandum enim hic, quod mali effundunt se per gulam, contra illud Eccli. XXXVII, 32 : Non te effundas super omnem escam. Jerem. l, 11 : Effusi estis sicut vituli super herbam. Per luxuriam, Genes, xlix, 4: Ruben... effusus es sicut aqua. Non crescas : aqua effusa terram convertit in lutum. Per cupiditatem, Thren. II, 11 : Effusum est in terra jecur meum. Judas in Canon. v. 11 : Vae illis, qui in via Cain abierunt, et errore Balaam mercede effusi sunt ! Per superbiam, et loquacitatem, Eccli, xx, 13 : Sapiens in verbis se amabilem facit, gratiae autem fatuorum effunduntur. Per invidiam, Act. I, 18, de invido Juda : Suspensus crepuit medius, et effusa sunt omnia viscera ejus. Sed boni effundunt se in conspectu Domini, per confessionem peccati, Thren. II, 19 : Effunde sicut aquam cor tuum ante conspectum Domini. Per compassionem et pietatem, Isa. lviii, 10 : Cum effuderis esurienti animam tuam. Per orationem, ut hic. I Reg. I, 13 : Omne quod inebriare potest, non bibi, sed effudi animam meam in conspectu Domini.
" Et tribulationem. " Ecce secundum.
Quasi diceret: Sic lacrymabiliter rogo, " et " etiam " tribulationem meam, " cordis scilicet mei amaritudinem, " ante ipsum pronuntio. " Osee, VI, 1 : In tribulatione sua mane consurgent ad me. Jonae, ii, 3 : Clamavi de tribulatione mea ad Dominum.
" In deficiendo. " Hic tertium, scilicet quod orat humiliter : defectio enim spiritus est humiliatio.
Ait ergo : Sic adhuc oro lacrymabiliter, oro amare, et etiam oro humiliter, quia " in deficiendo spiritum meum, " id est, dum deficit spiritus meus, alia littera : et hoc sui reputatione : Job, xvii, 1 : Spiritus meus attenuabitur. Dominus enim humilium aliquando totum spiritum sugit, et ad se trahit, ut nihil omnino se reputent. Job, xxxiv, 14 : Si direxerit ad eum, scilicet Deum, cor suum, totum spiritum ejus et statum ad se trahet. Et hoc per verbum praedicationis, Josue, II, 11 : Nec remansit in nobis spiritus ad introitum vestrum, dicitur exploratoribus Josue. Et per intuitum contemplationis, III Reg. x, 4 : Videns autem regina Saba omnem sapientiam Salomonis, et cibos mensae ejus, non habebat ultra spiritum. Et, Matth. v, 3, dicitur : Beati pauperes spiritu.
" Et tu cognovisti. " Hic secundum totius hujus partis, in quo quasi affirmat quod praemisit, ostendendo quod hoc Deum non lateat, quod dixit.
Ait enim : Sic dico, nec mentior, quia " et tu " ipse, " cognovisti semitas meas, " strictas cogitationes et affectiones. Job, XXXIV, 21 : Oculi Domini super vias hominum. Supra, in Psal. CXXXVIII, 4 : Omnes vias meas praevidisti. Vel sic secundum Glossam : Sic dico in me deficere spiritum, nec tamen propter hoc reprobus et perditus sum, sicut aliqui possunt credere : quia " et tu " ipse " cognovisti " cognitione approba- tionis, " semitas meas, " justitiae scilicet, et praeceptorum Dei. Proverb. IV, 27 : Vias quae a dextris sunt nouit Dominus.
" In via hac. " Praemissa oratione, et in quo oraverit, et quod adhuc orat, hic ostendit necessitatem orationis, scilicet insidias latentis et inimici, et persecutoris.
Ait enim : Sic oravi, et adhuc oro : Nec mirum, quia " absconderunt, " supple, adversarii, " laqueum, " fraudulentae deceptionis, " mihi. " I Machab. I, 37 : Facti sunt in laqueum magnum... in Israel. Et hoc, " in via qua ambulabam, " aestimatione sua : in via enim qua itur ad Deum, laqueus nec est, nec esse potest. Supra, in antecedenti Psal. CXXXIX, 6 : Juxta iter scandalum posuerunt mihi. Haec via potest dici Christus, juxta quam, nec in qua scandalum potest poni. Joan. XIV, 6 : Ego sum via, et veritas, et vita. Vel, fides de Christo vera. II ad Corinth. v, 7 : Per fidem ambulamus, et non per speciem. Vel, charitas, de qua, I ad Corinth. xii, 31 : Adhuc excellentiorem viam demonstro vobis.
" Considerabam ad dexteram. " Praemissa orationis continuatione, subjungitur hic persuasio, ut acquiescat oranti, et persuadet a duobus : a contemplatione aeternorum interna et occulta, et a singulari constantia, ibi, " Periit fuga. "
In prima duo tanguntur. Primo, aeternorum meditatio. Secundo, meditationis occultatio, ibi, " Et non erat. "