Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic dat doctoribus beneficium corporale a montibus : et ipse est etiam, " qui dat escam ipsorum jumentis, " simplicibus in Ecclesia, de quibus supra, in Psal. xxxv, 7 : Homines et jumenta salvabis, Domine, Et, Joel, II, 22 : Nolite timere, animalia regionis, quia germinaverunt speciosa deserti. Jonae, v, 11 : Et ego non parcam Ninive, civitati magnae, in qua sunt plusquam centum viginti millia hominum qui nesciunt quid sit inter dexteram et. sinislram suam, et jumenta multa ?

" Et pullis corvorum, " repete, dat escam, id est, filiis gentilium, peccatis nigrorum et horribilium, " invocantibus eum. " Corvi fuerunt patres nostri, qui morientes in peccato idololatriae, noluerunt ad arcam reverti (Genes. viii, 7, Corvus non est reversus ad arcam), quorum filii sunt qui converti tardant, vel procrastinant. Sophon. II, 14 : Vox cantantis in fenestra, corvus in superliminari, contra illud Eccli, v, 8 : Non tardes converti ad Dominum: sed sunt filii corvorum conversi, et clamantes ad Deum, pro cibo spirituali, de quibus hic loquitur. Isa. lx, 14 : Venient ad te curvi filii eorum qui humiliaverunt te.

Corvi etiam boni, quia sunt reputatione sua peccatis nigri, sunt Doctores, et Apostoli sancti, quibus Deus escam praeparat, et filiis eorum. Job, xxxviii, 41 : Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli ejus ad ipsum clamant, vagantes, eo quod non habeant cibos ? Luc. XII, 24 : Considerate corvos, quia non seminant, neque metunt, quibus non est cellarium, nec horreum : et Deus pascit illos.

" Non in fortitudine equi. " Hic secundum, in quo ostenso quibus talia beneficia exhibet, ostendit quibus non. Primo, quod non praeparat contumacibus, et superbis. Secundo, quod non audacibus, et incompositis hominibus, ibi, " Nec in tibiis. "

Ait ergo : Sic dat escam simplicibus filiis peccatorum petentibus, sed " nonhabebit voluntatem, " conferendi hoc,"in fortitudine equi, " id est, illi qui habet equi fortitudinem, quales sunt contumaces et superbi. Eccli, x, 7 : Odibilis coram Deo est et hominibus superbia. Et propter hoc talibus magis resistit. Jacob, IV, 6 : Deus superbis resistit, quia et ipsi illi. Job, xv, 25 : Cucurrit adversus eum, scilicet Deum, erecto collo.

" Nec in tibiis. " Ecce secundum. Quasi diceret: Sic non complacet in superbia, et contumacibus : " Nec beneplacitum erit ei in tibiis viri, " in viris audacibus, et incompositis, qui ostendunt tibias suas tamquam sint fortes et validi. Ipse enim incessus multorum ostendit corda illorum. Eccli, XIX, 27 : Amictus corporis, et risus dentium, et ingressus hominis enuntiant de illo. Isa. iii, 16 : Pro eo quod ambulaverunt filiae Sion extento collo, etc.

" Beneplacitum est. " Hic est secunda pars totius illius partis in qua tanguntur beneficia. Ostensa enim collatione beneficiorum aliquibus, et aliquibus non, subjungitur hic ratio conferendi talibus. Primo, complacentia Dei, et voluntas in timentibus. Secundo, in sperantibus simul, ibi, " Et in eis qui sperant. "

Ait ergo : Sic confert praedicta, et talibus non : cur hoc? Ecce : " Beneplacitum est Domino super timentes eum, " quales sunt illi. Eccli, i, 13 : Timenti Dominum bene erit, et in diebus consolationis illius benedicetur. Et dicitur dies consolationis, dies judicii, vel dies mortis. Eccli, xxv, 15 : Beatus est, cui donatum est habere timorem Dei. Hoc ergo est beneplacitum, de quo Paulus, ad Ephes, v, 10 : Probantes quid sit beneplacitum Deo. "

" Et in eis qui sperant super misericordia ejus : " aliter timor non placeret, si sine spe esset. Propter hoc dicit Ecclesiasticus, Eccli, II, 9 : Qui timetis Dominum, sperate in illum. Deuter, XXIV, 6 : Non accipies loco pignoris inferiorem et superiorem molam. Superior est spes, inferior Vero est timor. Gregorius : " Spes " ad alta subvehit, timor desursum pre-" mit: et sic homo molitur ut fiat cibus " Dei, et transferatur ad aeternae gloriae " mensam : " ad quam nos perducat, qui est benedictus in saecula saeculorum. Amen.