1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΜΑΝΤΟΣ

ΤΗΣ ΞΗΡΟΚΕΡΚΟΥ ΕΡΓΑ

ΤΟΜΟΣ ∆ΕΥΤΕΡΟΣ (Β') ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ................................................................................................................. 1 ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ............................................................................................ 4 ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ (13) ........................................................................................ 4 Καί κατά τῶν τιθεμένων τό πρῶτον ἐπί τοῦ Πατρός............................................. 4 ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ∆ΕΥΤΕΡΟΣ (29) .................................................................................. 10 Καί κατά τῶν ἐπιχειρούντων θεολογεῖν ἄνευ Πνεύματος. ................................ 10 ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΡΙΤΟΣ (40)........................................................................................ 15 Καί ὅτι, εἴ τι ὁ Πατήρ, τοῦτο καί ὁ Υἱός, καί εἴ τι ὁ Υἱός, τοῦτο καί τό Πνεῦμα

τό Ἅγιον, καί ὅτι ἕν ταῦτα πνεῦμα ὁμότιμον, ὁμοούσιον καί ὁμόθρονον. ............. 15 ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ................................................................................................... 19 ΛΟΓΟΣ Α΄. (49) ............................................................................................................ 19 Κεφάλαια τοῦ λόγου................................................................................................. 19 ΛΟΓΟΣ Β΄. .................................................................................................................... 47 Τά κεφάλαια τῆς θεωρίας τοῦ λόγου. (113) .......................................................... 47 ΛΟΓΟΣ Γ΄ (151) ........................................................................................................... 64 Εἰς το ῥητόν τοῦ Ἀποστόλου ἐν ᾧ λέγει· "Καί εἶδον τόν τοιοῦτον εἰς τρίτον

οὐρανόν ἁρπαγέντα καί ἀκούσαντα ἄρρητα ῥήματα ἅ οὐκ ἐξόν ἀνθρώπῳ ἀκοῦσαι". Τί οὖν εἰσιν ἅ ἀκήκοεν ὁ Παῦλος ἄρρητα ῥήματα; Τίνα δέ τά ἀγαθά "ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη"; Τίς δέ ἤ πῶς ἔσται καί ἔστιν εἰς ἡμᾶς ἡ τοῦ Θεοῦ βασιλεία καί τίς ἡ ἐν ἡμῖν ταύτης ἐνέργεια; ............................................................................................................................ 64

ΛΟΓΟΣ ∆΄..................................................................................................................... 74 Περί ἀπαθείας καί τῶν ἐν αὐτῇ κατά προκοπήν χαρισμάτων καί δωρεῶν· καί

τίς ἡ τελείωσις τῆς κατά Χριστόν πνευματικῆς ἡλικίας. (175) ................................. 74 ΛΟΓΟΣ Ε΄ (207) ........................................................................................................... 89 Περί τῶν οἰομένων ἀγνώστως ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, μή

ἐπαισθανομένων δέ καθόλου τῆς ἐνεργείας αὐτοῦ· καί περί τῶν λεγόντων μή δύνασθαί τινα τῶν ἀνθρώπων κατά τήν παροῦσαν ζωήν ὁρᾶν τήν δόξαν αὐτοῦ, καί ἀπόδειξις διά χρήσεων περί τούτου. Καί ὅτι φθόνος οὐδείς ἐν τοῖς ἁγίοις, ὅταν διά πάσης σπουδῆς ἐναρέτου τούτοις συνεξισώμεθα. Καί ποίῳ τρόπῳ ὁρᾷ τις τόν Θεόν καί ὅτι ὁ εἰς τοιαῦτα μέτρα πεφθακώς, ὥστε ὁρᾷν κατά τό ἐφικτόν τόν Θεόν, ἔνθεν ἤδη μυεῖται καί τήν μέλλουσαν δοθῆναι ἐν τῷ μέλλοντι τοῖς ἁγίοις ἀπόλαυσιν. Καί ὅτι ὅσα ἄν ὁ τοιοῦτος λέγῃ ἤ ποιῇ ἤ γράφῃ, οὐκ αὐτός, ἀλλά τό Πνεῦμα τό Ἅγιον τό λαλοῦν ἐν αὐτῷ ταῦτα λέγει καί γράφει· καί ὁ τούς λόγους αὐτοῦ ἀθετῶν ἤ παραλογιζόμενος, εἰς τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τό ἐνεργοῦν καί λαλοῦν ἐν αὐτῷ, ἁμαρτάνει καί βλασφημεῖ. ............................................................... 89

ΛΟΓΟΣ στ΄. (226)......................................................................................................... 97