Clementine Vulgate : Psalms : Psalm 39

Ps 1
Ps 2
Ps 3
Ps 4
Ps 5
Ps 6
Ps 7
Ps 8
Ps 9
Ps 10
Ps 11
Ps 12
Ps 13
Ps 14
Ps 15
Ps 16
Ps 17
Ps 18
Ps 19
Ps 20
Ps 21
Ps 22
Ps 23
Ps 24
Ps 25
Ps 26
Ps 27
Ps 28
Ps 29
Ps 30
Ps 31
Ps 32
Ps 33
Ps 34
Ps 35
Ps 36
Ps 37
Ps 38
Ps 39
Ps 40
Ps 41
Ps 42
Ps 43
Ps 44
Ps 45
Ps 46
Ps 47
Ps 48
Ps 49
Ps 50
Ps 51
Ps 52
Ps 53
Ps 54
Ps 55
Ps 56
Ps 57
Ps 58
Ps 59
Ps 60
Ps 61
Ps 62
Ps 63
Ps 64
Ps 65
Ps 66
Ps 67
Ps 68
Ps 69
Ps 70
Ps 71
Ps 72
Ps 73
Ps 74
Ps 75
Ps 76
Ps 77
Ps 78
Ps 79
Ps 80
Ps 81
Ps 82
Ps 83
Ps 84
Ps 85
Ps 86
Ps 87
Ps 88
Ps 89
Ps 90
Ps 91
Ps 92
Ps 93
Ps 94
Ps 95
Ps 96
Ps 97
Ps 98
Ps 99
Ps 100
Ps 101
Ps 102
Ps 103
Ps 104
Ps 105
Ps 106
Ps 107
Ps 108
Ps 109
Ps 110
Ps 111
Ps 112
Ps 113
Ps 114
Ps 115
Ps 116
Ps 117
Ps 118
Ps 119
Ps 120
Ps 121
Ps 122
Ps 123
Ps 124
Ps 125
Ps 126
Ps 127
Ps 128
Ps 129
Ps 130
Ps 131
Ps 132
Ps 133
Ps 134
Ps 135
Ps 136
Ps 137
Ps 138
Ps 139
Ps 140
Ps 141
Ps 142
Ps 143
Ps 144
Ps 145
Ps 146
Ps 147
Ps 148
Ps 149
Ps 150

Ps 39

1 In finem. Psalmus ipsi David. 2 Exspectans exspectavi Dominum, et intendit mihi. 3 Et exaudivit preces meas, et eduxit me de lacu miseriæ et de luto fæcis. Et statuit super petram pedes meos, et direxit gressus meos. 4 Et immisit in os meum canticum novum, carmen Deo nostro. Videbunt multi, et timebunt, et sperabunt in Domino. 5 Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus, et non respexit in vanitates et insanias falsas. 6 Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua ; et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi. Annuntiavi et locutus sum : multiplicati sunt super numerum. 7 Sacrificium et oblationem noluisti ; aures autem perfecisti mihi. Holocaustum et pro peccato non postulasti ; 8 tunc dixi : Ecce venio. In capite libri scriptum est de me, 9 ut facerem voluntatem tuam. Deus meus, volui, et legem tuam in medio cordis mei. 10 Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna ; ecce labia mea non prohibebo : Domine, tu scisti. 11 Justitiam tuam non abscondi in corde meo ; veritatem tuam et salutare tuum dixi ; non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo. 12 Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me ; misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me. 13 Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus ; comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem. Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei, et cor meum dereliquit me. 14 Complaceat tibi, Domine, ut eruas me ; Domine, ad adjuvandum me respice. 15 Confundantur et revereantur simul, qui quærunt animam meam ut auferant eam ; convertantur retrorsum et revereantur, qui volunt mihi mala. 16 Ferant confestim confusionem suam, qui dicunt mihi : Euge, euge ! 17 Exsultent et lætentur super te omnes quærentes te ; et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum. 18 Ego autem mendicus sum et pauper ; Dominus sollicitus est mei. Adjutor meus et protector meus tu es ; Deus meus, ne tardaveris.]