Ps 48
1
In finem, filiis Core. Psalmus.
2
Audite hæc, omnes gentes ;
auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
3
quique terrigenæ et filii hominum,
simul in unum dives et pauper.
4
Os meum loquetur sapientiam,
et meditatio cordis mei prudentiam.
5
Inclinabo in parabolam aurem meam ;
aperiam in psalterio propositionem meam.
6
Cur timebo in die mala ?
iniquitas calcanei mei circumdabit me.
7
Qui confidunt in virtute sua,
et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
8
Frater non redimit, redimet homo :
non dabit Deo placationem suam,
9
et pretium redemptionis animæ suæ.
Et laborabit in æternum ;
10
et vivet adhuc in finem.
11
Non videbit interitum,
cum viderit sapientes morientes :
simul insipiens et stultus peribunt.
Et relinquent alienis divitias suas,
12
et sepulchra eorum domus illorum in æternum ;
tabernacula eorum in progenie et progenie :
vocaverunt nomina sua in terris suis.
13
Et homo, cum in honore esset, non intellexit.
Comparatus est jumentis insipientibus,
et similis factus est illis.
14
Hæc via illorum scandalum ipsis ;
et postea in ore suo complacebunt.
15
Sicut oves in inferno positi sunt :
mors depascet eos.
Et dominabuntur eorum justi in matutino ;
et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
16
Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi,
cum acceperit me.
17
Ne timueris cum dives factus fuerit homo,
et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
18
quoniam, cum interierit, non sumet omnia,
neque descendet cum eo gloria ejus.
19
Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ;
confitebitur tibi cum benefeceris ei.
20
Introibit usque in progenies patrum suorum ;
et usque in æternum non videbit lumen.
21
Homo, cum in honore esset, non intellexit.
Comparatus est jumentis insipientibus,
et similis factus est illis.]