Ps 57
1
In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem.
2
Si vere utique justitiam loquimini,
recta judicate, filii hominum.
3
Etenim in corde iniquitates operamini ;
in terra injustitias manus vestræ concinnant.
4
Alienati sunt peccatores a vulva ;
erraverunt ab utero :
locuti sunt falsa.
5
Furor illis secundum similitudinem serpentis,
sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,
6
quæ non exaudiet vocem incantantium,
et venefici incantantis sapienter.
7
Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum ;
molas leonum confringet Dominus.
8
Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens ;
intendit arcum suum donec infirmentur.
9
Sicut cera quæ fluit auferentur ;
supercecidit ignis, et non viderunt solem.
10
Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum,
sicut viventes sic in ira absorbet eos.
11
Lætabitur justus cum viderit vindictam ;
manus suas lavabit in sanguine peccatoris.
12
Et dicet homo : Si utique est fructus justo,
utique est Deus judicans eos in terra.]