Ps 59
1
In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,
2
cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.
3
Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ;
iratus es, et misertus es nobis.
4
Commovisti terram, et conturbasti eam ;
sana contritiones ejus, quia commota est.
5
Ostendisti populo tuo dura ;
potasti nos vino compunctionis.
6
Dedisti metuentibus te significationem,
ut fugiant a facie arcus ;
ut liberentur dilecti tui.
7
Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
8
Deus locutus est in sancto suo :
lætabor, et partibor Sichimam ;
et convallem tabernaculorum metibor.
9
Meus est Galaad, et meus est Manasses ;
et Ephraim fortitudo capitis mei.
Juda rex meus ;
10
Moab olla spei meæ.
In Idumæam extendam calceamentum meum :
mihi alienigenæ subditi sunt.
11
Quis deducet me in civitatem munitam ?
quis deducet me usque in Idumæam ?
12
nonne tu, Deus, qui repulisti nos ?
et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?
13
Da nobis auxilium de tribulatione,
quia vana salus hominis.
14
In Deo faciemus virtutem ;
et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]