Ps 59

1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, 2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. 3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis. 4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est. 5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis. 6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui. 7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me. 8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor. 9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ; 10 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt. 11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ? 12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ? 13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. 14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]