6 EX S. G. CONCILII

tentes, pertinere canonicis non pensionatis et singulis at- tribuì pro parte lib. 206, quae destinabantur in massam choralem. Hisce reditibus hac mensura et hoc iure assigna- tis, cautum fuit decreto diei S Maii 1880 ut, si aliqui adhuc reliqui essent reditus, hos aeque dividendos esse inter omnes canonicos et singulos, (seu pensionatos et non pensionatos), ratione et loco praebendae.

Capitulares quum hac ratione res suas composuissent, ne in futurum conditio canonicorum in peius verteretur si alii et numero plures cooptarentur canonici, praeter vires massae choralis, expostularunt ut decem tantum canonici et nunc et in futurum de hac massa essent participaturi; et S. C. C. sub die 14 Martii 1890 rescribere censuit: « Rem poni ad Episcopi prudens_ arbitrium cum omnibus faculta- tibus necessariis atque opportunis, statuendi ac decernendi quidquid magis in Domino expedire iudicaverit ».

Episcopus, vi huius rescripti, die 14 Maii 1890 decre- vit: « eisdem Apostolicis facultatibus utentes, statuimus ut . . . decem tantum canonici pensionem a raptore gubernio non trahentes participent de massa chorali, ut supra dictum est, composita ex reditu superante portionem praepositi parochi, salva manente divisione missarum stipendiorum, quae ad formam fiat novissimi rescripti S. Congr. Concilii sub die 5 Martii 1887; idque valeat praesentibus rerum conditioni- bus provenientibus ex bonorum Capituli direptione perdu- rantibus ».

Sub initio anni 1892, sacerdos Michael Cannone S. C C . audivit eamque exoravit, ut facultas ei tribueretur ingre- diendi Capitulum S. Nicolai. Tunc S. C. C. Ordinario remisit preces pro informatione et voto, auditoque Capitulo, quod die 6 Februarii 1892 ita respondit: « Sese oppositionem haud facere, dummodo noviter investitus fruatur tantum missa- rum massa, minime massa choralium distributionum. Re enim vera dictus sacerdos aliique tres conditionem excipere non recusarunt ».

Nihilominus hodie quinque canonici, qui sub hac lege