B. DUBIA.

Ad evidentiam autem primae partis quaeramus, Cum locus ab auctoritate sit infirmissimus, ut dicit Boetius, quare ab auctoritate incipit ?

Item, Quare potius ab hac quam ab alia ?

Item, In quo differt donum et datum ? Et videtur, quod datum non possit referri ad naturalia, ut dicit Glossa super locum istum in Canonica Jacobi. Datum enim superadditur alicui praeexistenti : sed naturalibus nihil praeexistit : ergo, etc.

Item, Quare dicitur datum optimum et donum perfectum ? Optimum enim est quo nihil melius : quod non est verum de datis naturalibus, cum gratuita eis meliora sint, tamquam eorum perfectiva.

Item, Perficiens non est perfectum, sicut nec finiens finitum : et ita gratuita ad quae refertur donum, non debent dici perfecta, cum sint perfectiones mentium .

Item, Quid est donum desursum esse ?

Item, Quid est ejus descendere ?

Item, Quaeritur utrum hoc nomen, Patre, teneatur personaliter, vel essentialiter ? Et videtur, quod non personaliter, quoniam indivisa sunt opera Trinitatis : et ita effundere dona non est tantum personae Patris, sed communiter trium personarum : ergo hoc nomen, Patre, tenebitur essentialiter. Contra : In eadem serie locutionis ipse dicit. Jesum paternum lumen, id est a Patre : quod oportet personaliter sumi : et ita hic etiam personaliter sumetur, cum non sumetur aequivoce in conclusione et praemissis,

Solutio. 1. Ad primum dicendum, quod in aliis scientiis auctoritas innititur rationi humanae, quae infirma est : in Theologicis vero veritati divinae, quae firmissima est. Est enim locus non tantum ab auctoritate, sed ab inspiratione divina : et ideo ab auctoritate incepit, ut quasi supra firmum fundamentum opus suum stabiliret.

2. Ad secundum dicendum, quod tota dispositio hierarchiarum et ordinum ex donis luminosis perficitur, quorum processio in hac auctoritate proponitur : et ideo ab ea incipit.

3. Ad tertium dicendum, quod sicut dicit Glossa, datum refertur ad naturalia, donum ad gratuita. Dicuntur autem dona : quia, ut dicit Philosophus, " donum est datio irreddibilis, " et haec propter sui excellentiam retributione carent. Ad id quod objicitur contra, dicendum quod communicare est duplex. Per necessitatem naturae, sicut ignis communicat lumen et calorem : et quod sic communicatur, non dicitur dari. Est etiam communicare per libertatem voluntatis, quomodo Deus communicat creaturae et esse et posse et agere, et gratias superadditas : et ideo omnia data dicuntur, non quod naturalia superaddantur aliis praeexistentibus in rerum natura, sed in Dei providentia.

4. Ad aliud dicendum, quod naturalia possunt considerari tripliciter, aut secundum egressionem, aut secundum participationem, aut secundum reductionem. Et licet secundum egressionem non sint optima, quia jam distare incipiunt a summa bonitate, nec secundum participationem, secundum reductionem tamen optima sunt : quia reducta non distant a principali bonitate. Et secundum hoc gratuita non sunt meliora, sed habent eamdem rationem bonitatis reducta ad idem principium.

5. Ad aliud dicendum, quod sicut dicit Beatus Gregorius, propter defectum humani sermonis in rebus divinis utimur verbis quandoque improprie, sicut dicitur perfecta Filii generatio quae non terminatur. Et ita dicuntur hic gratuita perfecta : quia sunt perfectiva mentium, licet improprie.

6. Ad aliud dicendum, quod quia hujusmodi data et dona procedunt a principio quod omnibus supereminet, ut similitudines aliqualiter repraesentantes ipsum, dicuntur esse desursum : quia supernae naturae.

7. Ad aliud dicendum, quod natura ignobilior non recipit aliquid a natura nobiliori in ea virtute qua est in ipso : et ideo data et dona dicuntur quasi ignobilitata : recipiuntur enim secundum capacitatem recipientium.

8. Ad aliud dicendum, quod a Patre est essentialiter personaliter sumptum : nomen enim quod signat essentiam, connotat personam propter modum significandi, scilicet a quo alius per generationem, qui convenit Patri : aut qui est principium non a principio, cui attribuitur effusio donorum, licet sit communiter trium : et sic omnia dona dicuntur esse a Patre, ratione ejus quod essentiam significat. Et Jesus dicitur lumen a Patre propter attributum personae filii : quia lumen significat ut ab alio, scilicet a lucente : et Filius est persona quae ab alio, quae attributum habet sapientiae quae in spiritualibus dicitur lumen.