20. De sancto Pelice.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Sancte tua Felix

prece fac sit plebs tua felix,
Cui mens est totis

tibi nunc adsistere votis ;
Plebem cum clero

duc sic moderamine vero,
Te duce confisi

quo regna petant paradisi.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Regem laudemus,

mitem quem semper habemus,
Felicis cursum

qui duxit ad aetbera sursum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Fuit vir iste beatus
A Christo multum amatus,
Consilium impiorum
Spernens et iter pravorum.

2. Cum infremuissent gentes
Christi servum insequentes,
Araneae fuit tela
Illi scutum et tutela.

3. Licent sint multiplicati
Hostes hujus Deo dati,
Ad Dominum cum clamavit,
Salus ejus hunc salvavit.

Responsoria.

1. Gaudens in festo,

pia plebs, Felicis adesto,
Gaudia duc mente

tanto pastore tuente,
Nam poteris facile

saeclum tunc spernere vile ;
V. Hunc satis exora,

per eum cuncta meliora.

2. Hunc pater ut moram

plenum videt atque bonorum,
Haeredem carum

rerum facit esse suarum,
Quas impertitur

fratri, pater ut sepelitur ;
V. Sprevit opes mundi

pueri mens coelica mundi.

3. Doctus scriptura

Felix mundi peritura
Despicit, in caelis

spem votis ponit anhelis,
Maximus hinc animo

praesul congaudet ab imo ;
V. Presbyter hic factus

sanctos firmatur in actus.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sanctum hunc mirificatam
Scimus atque decoratum
A Deo, cum de carcere
Eduxit eum libere.

2. Mane Domino adstabat
Felix iste et orabat,
Cujus vox est exaudita
Pro plebe sibi subdita.

3. Mirabile nomen Christi
Comprobatur sancto isti,
Quem carceris de foribus
Eduxit clam custodibus.

Responsoria.

1. Urbe Nolanae

Felix non vixit inane,
Sed, quem dilexit,

populum sub praeside rexit,
Qui senio fractus

felices gesserat actus,
V. Et quia turpe furit

mala gens, illum metus urit.

2. Felix turbatur,

sine sancto dum viduatur,
Namque senex eremum

cupiens fugit et loca demum,
Intrat sentosa

dumis scopulisque perosa,
V. Mundanum cultum,

cupiens vitare tumultum.

3. Urget pagana

gens Felicem malesana,
Nomine pro Christi

carcer sancto datur isti,
Sub quo congestae

straverunt fragmina testae,
V. Divinum numen

dat cum requie sibi lumen.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. In Domino fidens fuit
Felix, dum gens caeca ruit,
Nam non videbant videntes
Hunc, ad quem erant loquentes.

2. Felix hic sine macula
Intravit tabernacula,
Quo coelesti cum copula
Requiescit in saecula.

3. Desiderium animae
Tribuisti, altissime,
Felici, qui feliciter
Ad te nostrum regat iter.

Responsoria.

1. Angelico fretus

ductu de carcere laetus
Felix egressus

illuc tulit illico gressus,
Quo praesul sanctus
sanctos dat pectore planctus,
V. Felix deserto

laetatur valde reperto.

2. Dat in divina

brumali tempore spina
Botrum, qui fusus
morienti restruit usus,

Conatu magno
pastor portatur ab agro;
V. A Domino factum

est hoc admirabile factum.

3. Praesule excepto

non flecti dogmate coepto
Felix intendit,

gens dentibus impia frendit,
Effugit hic tela,

quem servat aranea tela;
V. Sic Christus frangit

hos, quos spes idola tangit.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Persequentem postquam manus
Evaserat Felix sanus,
Hunc vidua quaedam pavit,
Sicut Christus ordinavit.

2. Sacri roris infusio
Potavit in compluvio
Christi servum dante Deo
Aestu siccato puteo.

3. Cessante malorum rabie
Reloeatur ecclesiae
Felix, tunc migrat maximus
Praesul ad coelos Maximus.

4. Eligitur episcopus

Felix, sed non tantum opus,
Cum humilis esset vere,
Praesumit sibi sumere.

5. Populo Felix presbyter
Doctrinae praebuit iter,
Donec ejus est spiritus
Sursum invectus coelitus.

Ad Benedictus.

A. Felicem hunc veneremur,
Ejus actus imitemur

Orantes spe sedula,
Ut in coelesti gloria
Per ipsius suffragia

Regnemus in saecula.

In 2. Vesperis.
Antiphonae.

1. Ecclesia mater sancta gaude
Laeta Christum digna [lauda]

laude,
Qui ab oriente in Felice
Te beavit alumno felice.

2. O quam Christus in hoc mirabilis
Praedicatur atque laudabilis,
Quem ornavit miris virtutibus,
In saeculis narrandis omnibus.

3. Jeremiam hic fratrem habuit,
Fratres eadem mens non tenuit,
Nam vitae alter contemplativae,
Alter vero inhaesit activae.

4. Mundus mundum Felix concul-
cavit,
Ad superna semper anhelavit,
Mundum linquens et ejus gaudia
Coeli jam possidet palatia.

5. Gemma lucis, Felix eximie,
Ora Christum, solem justitiae,
Ut tenebris nostrae nequitiae
Lumen verae det poenitentiae.

Ad Magnificat.

A. O Felix, pastor inclite,
Perduc ad pascua vitae
Te laudantem gregem istum,
Ut cum coelorum civibus
Aclernis laudet laudibus.