21. De sancto Ferreolo.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Laus tibi, Ferreoli

rex, quod voluit tibi soli
Ferreolus miles

animos offerre viriles.

2. Nemo Dei miles

mundana negotia quaerit,
Nam servus dominis
nemo duobus erit.

3. Sanctus ei placuit,

cui se servire probavit,
Dum plus arma Dei

quam mundi culmen amavit.
4. Legitime certat

pretiosae in mortis agone
Miles eique datur

victricis palma coronae.
5. Desudat miles,

ut praemia digna reportet,
Agricolam primum

de fructu sumere oportet.
R. Quantus amor sancti,

quantus, quam fortis amanti,

Ut mors est fortis,

dum non timet aspera mortis,
Lampas est ignis

et habet flammam sine lignis,
V. Non exstinxerunt

hunc flumina, quae tumu-
erunt.

Ad Magnificat.

A. Tortorem jam deposuit

de sede potentem,
Exaltans humiles Dominus

tamquam esurientem,
Justitiam replens

ditem dimisit inanem
Angelicumque suo

puero dat sumere panem.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Qui bravium palmae

tibi se martyr dedit alme,
Et dator et munus,

trinus laudetur et unus.

In 1. Nocturno.

Antiphoriae.

1. Vir bene fundatas,

in lege Dei meditatus,
Lignum fructiferum

conscendit ad ardua rerum.

2. Ardua sunt, celeri

Christum sermone fateri
Et plus quam gentes

hunc formidare frementes.
3. Vir, cui susceptor

Dominus fit, gloria, rector,
Despicit iratos

tribulantes multiplicatos.

Responsoria.

1. Cum Domino carum

genus olim Christicolarum
Sacrilegi reges

ad iniquas cogere leges
Arderent, caedes

excepit Gallica sedes ;
V. Haec peccatorum

via consiliumque malorum.
2. Crispinus praeses

coepit lustrare Viennam,
Sanctis tormenta

sibimetque parando gehen-
nam.
V. Reges jusserunt

ita, qui frustra fremuerunt.

3. Dum plerosque mori

facit indulgetque furori,
Ferreolus Christi

Crispino proditur isti,
Extra non, intus
gladii munimine cinctus ;
V. Intus erat Christus

susceptor, gloria, virtus.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ferreolus fultus

divini lumine vultus
Sacra Deo cara

cordis mactavit in ara.

2. Larga voluntatis

divinae praestita dona
Ferreolo scutum

prius, inde fuere corona
3. Mirandus Dominus,

qui servo regia donat
Ornamenta suo,

quem gloria honorque coro-
nat.

Responsoria.

1. Praesidis imperio

tortores inde beatum
Carcere Ferreolum

ferro claudunt oneratum,
V. Sed Deus intravit,

qui sanctum mirificavit.

2. Ut biduo facto

tenebras aurora removit,
Sanctus erat liber

revolutaque vincula novit,
V. Mane videns recolit,

quod rex Deus impia nolit.
3. Dum custos dormit

ad carceris ostia lente,
Vir sacer accedit

sentitque patere repente,
Disponit fugere

scriptura praecipiente,
V. Cum Domini cuique

mirabile nomen. ubique.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Vir cavet in Domino

confidens, ne sibi mittant
Perfidiae virus,

qui rectos corde sagittant.
2. Vir, qui justa facit

maculosaque crimina nescit,
Atria sancta petens

in sancto monte quiescit.

3. A Domino vitam

petiit, tribuitque petitam,
Dans lumen veram

per saecula longa dierum.

Responsoria.

1. Portas est urbis

cgressus et altius haeret,
Consilio quaerebat iter,
quod eundo teneret,
Quave secuturos

potius ratione caveret ;
V. Nam qui peccabant,

arcum pharetrasque para-
bant.

2. Properat orando

Rhodanum transire natando,
Dirigit egressus

in communi aggere gressus,
Ad Jarem capitur
fluvium nec longius itur ;
V. Sic in monte Dei

meruit sedem requiei.

3. Ductus ab iratis

manibus post terga ligatis
Usque Brinacensis

terrae loca et ictibus ensis
Truncato capite

migravit in atria vitae;
V. Dantur ei dona,

lapidis pretiosa corona.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Praeses ait: quae tanta necis
fiducia? Christi
Sectam si refugis,

indulgeo, quae retulisti.

2. Quae promittis, ait,

volo eorum cedere juri,
Qui tibi militiam

sunt amplius exhibitori.
3. Cum te non flectant

bona, praeses ait, mala plec-
tant,
Quae, nisi sacrifices,

cito, quam sint acria, disces.
4. Vidit eum flecti

non posse per aspera verba
Judex, affligi

per verbera jussit acerba.
5 Cum nec verberibus

valet ad scelerata referri,
Carcere praecipitur

claudi sub pondere ferri.

Ad Benedictus.
A. Sancta Viennenses

sibi pvaesidio atque decori
Membra futura fide

retulerunt nobiliori,
In ripa Rhodani
condentes ulteriori.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Ne latitando diu

martyr foret absque decore,
Castalius vir praecipuus

virtutis amore
Basilicam grandem

fundavit in ejus honore.