26 P R A T E N .

esse locum lacerationi - nihil transeat - et provisioni ca- nonicatus iuxta votum Episcopi et Capituli ». Episcopus enim, de more, percontatus, responderat, sibi nullam videri Transactionem ob defectum Beneplaciti Pontificii. Capitulum autem rite congregatum, ut suam significaret sententiam hac de re, deliberavit, rationem haberi non posse contro- versae Transactionis, novem ex Capitularibus ita opinantibus, tribus contrarium sentientibus.

Iterum institit apud S. C. C. Canonicus Cipriani, ut in examen revocaretur quaestio generalis, an nempe Transactio anni 1743 adhuc valeret, et quatenus valeret an Episcopo et Capitulo integrum esset eidem derogare.

Capitulum rite sciscitatum, ut suas offerret animadver- siones, respondit, se nolle in iudicio aliquam partem habere, permittens tamen singulis canonicis eas suggerendi rationes, quibus intentio Capituli iam patefacta probaretur.

Disceptatio Synoptica

C A N O N I C O R U M D E F E N S I O . Putant isti, Transactionem susti- nendam non esse quippe carentem beneplacito Apostolico, quod necessarium in themate videtur. Agitur enim de novo onere imponendo beneficiis rite institutis, contra expressam iuris voluntatem, nempe « Ut beneficia Ecclesiastica sine diminutione conferantur ».

Necessitas beneplaciti Apostolici repetitur ab Episcopo alio ex capite, nimirum a ratione alienationis, quae continetur in Transactione prouti docet Ferraris - Prompt. B ibi. - Alienatio - art . 4, n. 12. « Alienatio super rebus Eccle- siasticis nequit fieri sine Beneplacito Apostolico et si fiat, cum reservatione dicti Benep1 aciti, revocari potest adestque locus poenitentiae ». Nam, instat Episcopus, contrahentes non possunt obligare successores seu ipsam Ecclesiam, nisi Papae accesserit auctoritas, citans haec Ferraris verba I. cit. n. 22: « Transactio personalis super rebus seu iuribus Ec- clesiae fit realis et obligat successores si fuerit .a Papa, ex certa scientia confirmata ».