Acta Benedicti XVI Pp. 837

II

Venerabili Dei Servo Mariano Arciero caelitum Beatorum tribuitur dignitas.

BENEDICTUS PP. XVI

Ad perpetuam rei memoriam. - « Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meae » ( Io 10, 14).

Venerabilis Dei Servus Marianus Arciero, presbyter, Domini verbis suam

sacerdotis vitam sic finxit ut dicere possemus vere fuisse eum bonum pas-

torem, Summi Pastoris effigiem viventem. Flagranti enim fide pastoralique

caritate incensus, Christi eiusque salutis verbi fuit nuntius.

Verus hic Christi apostolus in Contursi oppidulo die XXVI mensis Februa-

rii anno MDCCVII in operosiorum piorumque agricolarum familia natus est.

Puer gregi pascendo operam adiutor praestabat. Octo annos natus nobili

Emmanueli Parisio, magnae pietatis iuveni, inservire coepit, qui sacerdos

factus eum tamquam aulicum puerum secum Neapolim duxit. Ei abeunti

mater fortium sapientia respondit: « Si meus filius sanctus fieri debet, sa-

tis habeo eum amplius non videre ». Puer a domino Emmanuele institutus,

scholam adire et parvulis catechesim tradere coepit. Sacerdos renuntiatus

flagranti animo apostolico operi sese dicavit. Cum assidue legeret et Sacram

Scripturam memoriae mandaret, cor suum effecit Christi bibliothecam. Ab

Episcopo Cassanensi in Brutiis vocatus, illis in locis impensum apostola-

tus opus sustinuit, templa aedificavit, cleri disciplinam promovit, sed fuit

praesertim sacerdotalium virtutum exemplar. Licet in paupertate viveret,

« pater pauperum » et « Bruttiorum Apostolus » est appellatus. Viginti post

annos assidui apostolatus, Neapolim remigravit, ubi suum sacerdotis munus

praestare perrexit, sapientiae virtutumque fama perfusus. Eius vita mirifica

fuit. Cotidiano panis frusto satiebatur, a Patribus Confoederationis Oratorii

S. Philippi Nerii dato, et iusculo in dioecesano Seminario sumpto. Quas

recipiebat stipes eas indigentibus tradebat. In reconciliationis sacramen-

to ministrando assiduus erat, ut dicere satis esset « paenitentem domini

Mariani », ad personam quandam indicandam, quae secundum christiana

praecepta viveret. Cum sibi esset conscius religionis ignorationem causam