EXPOSITIO TEXTUS.

Si cui autem videtur sacras, etc.

In parto ista ponit objectiones quorumdam contra determinatum modum sacrae Scripturae in manifestando spiritualia, et supposito quod spiritualia corporalibus sint describenda. Circa quod etiam primo in quaestione ponit quinque rationes, quod non debent figuris vilium tradi. Et prima est, quia nobiliora similiora sunt eis : eo quod per hujusmodi res melius traditur. Secunda est, quia nobiliora nobiliores proprietates habent : unde si talibus repraesentarentur, etiam nobis esset utilius acquirentibus nobiliorem cognitionem de ipsis. Tertia est, quia videtur esse injuria divinis, similare ea vilibus rebus : et sic incurrimus quamdam blasphemiam. Quarta est, quia per hoc in majorem errorem deducimur, si credamus secundum veritatem esse sicut symbolice dicitur. Quinta est, quia cum intellectui sacrae Scripturae non subsit

bus referta esse, nec non mugitu reboantibus laudum canticis, et avicularium gregum praefecturis, aliisque animalibus ac vilioribus materiis, quas ad absurditatem et spurcitiam, ac passionem provocando, per omnia dissimiles ejuscemodi elucidantium eloquiorum similitudines describunt.

falsum, et litteralis sensus est quem verba faciunt, videbitur litteralis sensus sacrae Scripturae falsus : cum non ita sit ut verba significatur. Et ad hoc ultimum quia beatus Dionysius non solvit, dicendum quod non semper est litteralis sensus quem verba faciunt, sed quem scribens intendit per verba, sive expresse id dicentia, sive per similitudinem.

Littera sic legatur : Autem, id est, sed, adversando his quae dicta sunt, si, id est, alicui videtur, debere recipi quidem, id est, certe, sacras compositiones, id est, figurationes quas Scriptura de sacris contingit, tamquam subsistentium, id est, in se existentium simplicium in seipsis, id est, in sua natura, que, id est, et ob hoc ignolorum et incontemplabilium per seipsa, tamquam causam notat concessionis. Si. quis hoc, dico, concedat, vero, id est, sed aestimat sacras descriptiones in eloquiis, id est, in sacris Scripturis, descriptiones, dico, sanctorum intellectuum, id est, Angelorum esse inconvenientes, ut dicetur. Nos ita solvemus. Et aestimat dico durum, id est, ineptum esse sic dicere, id est, omnem talem modum dicendi esse theatrum angelicorum nominum, id est, fabulosam inventionem de nominibus quibus Angeli nominantur in sacra Scriptura. Theatrum enim locus erat in quo recitabantur quaedam fabulosa gesta quibusdam larvis. Et ait, id est, dicit Theologos venientes, id est, devenientes ad corpoream facturam universaliter incorporalium, id est, ad faciendum corpora Angelis, qui omnino incor- porei sunt, describendo eos, debuisse, scilicet Theologos, et formare, id est, figurare, et manifestare ea, scilicet incorporalia figurationibus propriis, eis scilicet et cognatis , id est, similibus, quantum possibile est, scilicet formare ex essentiis pretiosissimis, id est, nobilissimis apud nos, idest, eorum quae apud nos, scilicet scibilium, id est, caelestibus ex corporibus. Et essentiis dico immaterialibus quoquo modo : non enim simpliciter immaterialibus, cum omne corpus ex materia et forma compositum sit: sed non habent materiam quae sit in potentia ad esse, sicut est materia generabilium et corruptibilium, sed tantum ad ubi, vel situm, ut dicit Philosophus. Et supereminentibus, scilicet aliis corporibus et in natura et in situ. Ait, dico, sic debuisse facere, et non aptare simplicitatibus caelestibus et deiformibus , id est, simplicibus substantiis Deo simillimis, scilicet Angelis, multi formitates, id est, figuras multarum formarum, terrenas novissimas, id est, viles, circumpositas, id est, circumdantes vel circumvelantes sacros spiritus. Et in hoc tacta est prima ratio.

Hoc quidem, scilicet si traderetur per nobiliora corpora, et esset futurum sublimius nostrum, id est, ex hoc noster intellectus in sublimiora duceretur propter nobiliores proprietates in eis repertas, et non deduceret manifestationes supermundanas, id est, in mundanarum rerum, scilicet Angelorum, qui supra mundum nostrum sunt, in dissimilitudines, id est, figuras dissimiles, inconvenientes, id est, non congruentes eis : et sic nobis utilius et illis esset decentius. Et in hoc facta est secunda ratio.

Etiam hoc, scilicet per nobiliora figurare, non faceret injuste, id est, indecenter, injuriam in virtutes divinas, id est,

in Angelos, qui dicuntur divinae virtutes. Videtur autem eis fieri injuria, dum ignobilioribus comparantur. Et haec est tertia ratio.

Et hoc scilicet per nobiliora figurare non seducerent aeque animum nostrum, id est, intellectum, inserentem se, id est, praeparatum se inserere propter admixtionem phantasiae, in immundas compositiones, id est, erroneas figurationes, credendo esse in rei veritate quae per similitudinem dicuntur : quanto autem magis eis dissimilia inesse crederet, tanto magis erraret. Haec est quarta ratio.

Et fortassis, quia sic traduntur, etiam supercaelestia aestimabuntur repleri quibusdam multitudinibus leoninis et equinis. Primum Ezech. 1, 7 et seq. : secundum IV Regum VI, 17, de multitudine equitum, qui circumstabant Eliseum., et Zachariae, I, 8, et repleri mugitiva laudum oratione, ad modum boum, propter hoc quod dicuntur ibi esse boves. Ezech. I,8, et repleri volatili Angelorum principatu. Dan. VII, 15 et vili, 15 : volavit ad eum Angelus, qui faciebat eum intelligere visionem. Et repleri aliis animalibus et materiis ignobilioribus, sicut thronis ligneis. Haec dico aestimabuntur, dum similitudines manifestativorum eloquiorum, id est, similitudines traditae in sacra Scriptura manifestante supercaelestia, clare, id est, aperte, deformes, id est, indecentes per omnia, id. est, ex toto describuntur, id est, describunt supercaelestia, tamquam reclusa, id est, redacta per circumpositionem formarum ad inconsequens, id est, non conveniens eorum naturae, et ignobile, id est, vile, et passibile, id est, ad res tales. Haec autem ideo aestimabuntur, quia Scripturae sacrae non potest subesse falsum.