Quaestio XVII.

Quaeritur, quare dyscoli non eiiciantur, per quos Religionis puritas deformatur .

Item quaero: cum Religio deberet esse sicut speculum in domo, in quo discant intrantes agnoscere deformitates suas, ut eas abstergant: quare non omnes dyscolos eiicitis, per quos Religionis puritas deformatur, si tamen non estis omnes tales, qui illos fovetis?

Respondeo. Bona Religio malos odit, non fovet, nec tamen omnes pravos eiicit, et hoc his de causis : una, propter spem correctionis, sicut aegrotans non ejicitur in mare, quamdiu spes vitae fuerit. Ita et in Ordine de lapsis intellige, cum multi lapsi per poenitentiam surgentes, postmodum sani perseverant et aliquoties meliores fiunt, quam qui lapsi non fuerunt, sicut David et alii plures.

Secunda causa, propter defectum probationis, quia, licet ex aliquibus coniecturis timeatur aliquis malus, tamen aperte non valet convinci ; sicut, si aliquis timeatur leprosus esse ex aliquibus signis, et non potest adhuc plene iudicari, sed latet morbus, et ideo inter sanos adhuc toleratur.

Tertia causa, propter scandalum, quando Fratribus tantum notum est crimen illius, sed apud extraneos reputatur honestus, qui, si viderent eum eiici, et tamen nescirent causam, putarent ex invidia fieri, vel cogitarent, reliquos omnes esse tales, cum iste, de quo tantum praesumebant, occulte fuerit vitiosus. Dominus agnovit Iudam et in exemplum nobis toleravit eum, cum crimen eius aliis foret occultum, donec per apertam iniquitatem prodidit semetipsum .