BALTH, CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

Veritatis tamen, uti reor, indagatio demonstrat sacratissimam eloquiorum sapientiam, in caelestium effictionibus intelligentiarum, utrumque luculenter providisse, ut neque virtutes divinae (ut ita quis dixerit) contumeliosius extenuarentur ; neque nos humi repentibus imaginum vilitatibus tenacius affigeremur. Caeterum, cur merito figura carentibus figurae, et effigies ineffigiatis rebus obductae fuerint, non solum causam dixerit quis esse nostram imbecillitatem, quae nequit immediate spiritalibus intendere contemplationibus, indigetque propriis ac connaturalibus, quibus erigatur, adminiculis seu anagogiis, quae perceptas a nobis effigies ineffigiatis ac supernaturalibus spectaculis praetendant; sed quod hoc mysticis etiam oraculis vel maxime conveniat, ut ineffabilibus et sacris aenigmatibus recondant, et inaccessam vulgo constituant sacram illam et arcanam supermundanarum mentium veritatem, Quilibet enim non est sanctus, neque omnium, ut Oracula testantur, scientia est.