OPUSCULA AD ORDINEM SPECTANTIA
opusculum XII. EPISTOLA DE TRIBUS QUAESTIONIBUS
opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM
Quaestio III. Cur Fratres intendant studio litterarum.
Quaestio XI. Cur Fratres non laborent pro victu.
OPUSCULUM XIV. QUARE FRATRES MINORES PRAEDICENT ET CONFESSIONES AUDIANT
OPUSCULUM XV. EPISTOLA DE SANDALIIS APOSTOLORUM
OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .
In nomine Domini incipit Vita Minorum Fratrum.
OPUSCULUM XVII. SERMO SUPER REGULAM FRATRUM MINORUM .
OPUSCULUM XVIII.CONSTITUTIONES GENERALES NARBONENSES .
De religionis ingressu. Rubrica I.
De qualitate habitus. Rubrica II.
De observantia paupertatis. Rubrica III.
De FORMA INTERIUS CONVERSANDI. Rubrica IV.
De modo exterius exeundi. Rubrica V.
De occupationibus Fratrum. Rubrica VI.
De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.
De visitationibus provinciarum. Rubrica VIII.
De electionibus Ministrorum. Rubrica IX.
De Capitulo provinciali. Rubrica X.
De Capitulo generali. Rubrica XI.
De suffragiis defunctorum. Rubrica XII.
OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES
OPUSCULUM XX. REGULA NOVITIORUM.
OPUSCULUM XXI. EPISTOLA CONTINENS VIGINTI QUINQUE MEMORIALIA.
OPUSCULUM XXII. EPISTOLA DE IMITATIONE CHRISTI.
OPUSCULUM XXIII. LEGENDA SANCTI FRANCISCI.
Capitulum II. De perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum .
Capitulum III. De institutione Religionis et approbatione Regulae .
Capitulum IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae .
Capitulum V. De austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium .
Capitulum VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum .
Capitulum VII. De amore paupertatis et mira suppktione defectuum .
Capitulum VIII. De pietatis affectu, et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici .
Capitulum IX. De fervore caritatis et desiderio martyrii .
Capitulum X. De studio et virtute orationis .
Capitulum XI. De intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae .
Capitulum XII. De efficacia praedicandi et gratia sanitatum .
Capitulum XIII. De stigmatibus sacris .
Capitulum XIV. De patientia ipsius et transitu mortis .
Capitulum XV. De canonizatione et translatione ipsius .
Quaestio XXII.
Quaeritur, cur Fratres magis frequentent mensae divitum quam pauperum .
Item quaero: cum deberetis sicut pauperes Christi pauperibus esse familiares et eorum cibis esse contenti, quid est, quod magis frequentatis mensas divitum quam pauperum 1
Respondeo. Tria nos specialiter invitant ad hoc: videlicet nostra necessitas, quia, cum, itinerando per terram, lassitudine et fame fatigamur, apud illos promptius speramus obtinere refectionem, qui etiam pro honestate panem suum quibuslibet transeuntibus non negant, quam apud alios, quos nescimus.
Item, pauperum inopia, qui, si forte nos hilariter reciperent, expenderent nobiscum pro sua devotione in uno prandio, nobis etiam dolentibus, unde ipsi pluribus vicibus refici possent, cum non habeant, nisi quod quotidie propriis manibus elaborant .
Item, ipsorum divitum salus, qui per occasionem concipiant nostri familiarem notitiam, ut ad amorem Dei sic eos paulatim trahamus et salutis doctrinam eis ingeramus et per eleemosynae meritum Deum eis propitium faciamus. Pauperes per se ingerunt se et salutis consilia studiose requirunt, qui non habent in hoc mundo consolationem suam ; divites autem, terrenis contenti, vel mundanis negotiis occupati, vel superbia inflati, raro humiliant se ad quaerendum salutis consilium, nisi per occasionem aliquam ad hoc a bonis et Religiosis trahantur prudenter, sicut Dominus traxit Zachaeum et alios publicanos et peccatores, manducando cum eis et docendo, licet non ignoraret, Pharisaeos et scribas inde murmurare et materiam quaerere detrahendi .