DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Itaque et colendam, etc.

Hic prohat ita esse in Angelis per hoc quod ita est in describendo Deum, de quo minus videtur propter sui dignitatem, quod per inconsequentia describi debeant.

Et circa hoc tria facit. Primo ponit in Deo modum qui est per consequens. Secundo eum qui est per inconsequens, ibi, Aliquando vero. Tertio dicit quis sit convenientior, ibi (g 7), Hoc enim ut aestimo. Et vult dicere, quod quando dicuntur de Deo ea quae magis sibi videntur convenire : non tamen simpliciter sunt concedenda de ipso, sed supereminenter.

Littera sic legatur. Ex quo duplex est modus in spiritualibus, itaque et mysticae traditiones manifestativorum eloquiorum, id est, sacra Scriptura tradita a Deo ad manifestandum divina, abscondendo tamen illud quod supereminet ei, per quod signatur quia reserari non potest. Traditiones dico laudant, id est, laudendo describunt beatitudinem divinitatis superessentialis, id est, quae est super omnem essentiam. Laudant dico quidem, id est, certe aliquando ut rationem, non secundum quod constituit speciem hominis, quia sic per eam Deus non laudatur, sed prout dicitur causa rei, ut cum dicitur, qua ratione factum est hoc, et ut

intellectum et essentiam declarantes, tamen traditiones, scilicet rationabilitatem divinam, id est, quae propria est ibi, et sapientiam ejus, ita quod non alterius docens quod supereminenter ei conveniunt, et declarantes eam subsistentiam vere existentem, super alia verius, et veram causam subsistentiae eorum quae sunt, id est, rerum omnium, et formant eam, scilicet beatitudinem,quasi lumen et vitam vocant eam tantis, id est, tam altis mirabilibus formationibus, id est, figurationibus divinae beatitudinis, quarum causas semper inquirere debeamus. Mirum enim est, cujus causa ignoratur, et tamen ad eam anhelatur. Formationibus dico manentibus castioribus, id est, immaterialioribus corporalibus figuris, id est, formationibus probatis per rationis judicium, excellere materiales formationes, id est, quae fiunt per corpora materialia, quoquo modo : non enim simpliciter eas excedunt, quia neutra sufficienter repraesentant : propter quod et figurae dicuntur. Formationibus dico talibus deficientibus, et sic, id est, quamvis sic alta sint, a divina similitudine, quia non omnino similes sunt, ad veritatem ejus sufficienter repraesentandam.

Et hoc probat. Enim, id est, quia est super omnem essentiam et vitam, nullo lumine characterizante, id est, distinguente, ipsamque, id est, et omni ratione et intellectu incomparabiliter, quia in infinitum derelictis a similitudine ipsius : non. enim pertingunt ad significandum ipsum ut est.

Aliquando. Hic ponitur modus qui est per inconsequens, non per corporales figuras, sed per privationes, quae ab eo distant. Esse enim privatum imperfectum est. Aliquando, inquam, sic laudant, ut dictum est, vero, id est, sed aliquando beatitudo divina laudotur supermundane, id est, eminenter ab ipsis eloquiis sacrae Scripturae manifestationibus dissimilibus^ id est, per manifestationes dissimiles sibi : quia per privatio-

nes. Eloquiis dico vocantibus eam invisibilem et infinitam et incomprehensam, et vocant eam per ea ex quibus non significatur quid est, sed quid non est, id est, per privata. Et dico hoc ad differentiam positivorum nominum, quae dicunt quid est de ipso. Non enim sumitur hic quid est pro diffinitione, sed pro sub- stanti ali praedicato, secundum quod praedicatum in Deo potest esse : quia propter ejus simplicem unitatem de ipso formari propositio non potest, ut probat Commentator in XI primae philosophiae . Omnia autem talia nomina substantiam de ipso significant, praeter relativa, quae tamen non secundum accidens dicuntur.

7