COMMENTARIUM 59

et ut de medio Ecclesiae illa perniciosa doctrina eliminetur, haec Sacrosancta Synodus prorsus iubet, per locorum Ordina- rios, tractatus et opuscula huiusmodi per censuram ecclesia- sticam, etiamsi opus fuerit, cum adiectione poenae et fautoriae haeresis, diligenter inquiri, et repertos ignibus publice concre- mari. Si quis autem huius sententiae ac decreti violator aut contemptor extiterit, statuit eadem Sancta Synodus, per loco- rum Ordinarios, et Inquisitores haereticae pravitatis, contra talem vel tales, veluti suspectum, vel suspectos de haeresi, pro- cedendum,. Mansi XXVII. 752. 753.

Post haec; Ecclesiae potestatem competere noxios proscri- bendi libros constat Scripturarum testimonio, Pat rum sententia Conciliorum facto, antiquissima et constanti consuetudine. Hanc vero consuetudinem ipse Lutherus fassus est, dum ad Spalati- num scripsit. Est veteris exempli et antiqui moris infectos et improbos codices comburendi, quemadmodum legimus in actis Apostolorum.

10. Id Anastasius Romae egit anno 400, vel 401, ut ipse testatur in Ep. ad Simplicianum Mediolanensem Episcopum, qua dicit § II. Conventus litteris memorati, convenio Sanctita- tem tuum, ut sicut nos in urbe Roma positi.... damnavimus.... illud quidquid ut fidei nostrae contrarium ab Origene quondam scriptum, indicavimus a nobis esse alienum atque punitum. Quaedam capitula blasphemiae obtulit, quae nos non solum horruimus, et indicavimus, verum et si qua, alia sunt ab Ori- gene exposita, cum suo auctore pariter a nobis scias esse damnata. Migne P. L. XX. 74. 75. 76.

11. Cum africani Episcopi timerent, ne haeresis Pelagiana universam Africam, et propemodum orbem inflceret, ad Inno- centium I. R. Pontificem anno 417 Pelagii librum misere , ut illum anathemate percelleret. Quod Innocentium perfecisse ipse- met respondet Ep. 31. n. 5. Librum sane, qui eius esse dicere- tur, nobis a vestra charitate transmissum evolvimus: in quo multa contra Dei gratiam legimus esse conscripta, multa blas- phéma, nihil quod placeret, nihil pene quod non penitus displi- ceret, a quovis damnandum atque calcandum, cuius similia, nisi qui ista scripserat, nemo alter in mentem reciperet atque sentiret. P. L. XX. 596.

12. Testatur id Prosper Aquitanus in Chronico ad annum 443, n. 749 scribens: Hoc tempore plurimos Maniehaeos intra