ἀνάπαυσιν γενέσθαι ὡς πάντων τροχῶν, φησὶ, παράγεσθαί τε καὶ κυλίεσθαι· ὁ τρο χὸς μὲν γὰρ ἀφάπτεται τῆς γῆς. 82.19 Καὶ γνώτωσαν οτι ονομά σου Κύ ριος. Εἰς αὐτὴν ἁμαρτάνει γνῶσιν, ὁ τὸν πεφυ κότα νοῦν ὁρᾶν τὴν γνῶσιν ἁμαρτάνειν κα τεργάζων. 83.3 ̓Επιποθεῖ καὶ ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ Κυρίου, ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου ἠγαλλιάσαντο ἐπὶ Θεὸν ζῶντα. Ζητήσεις πόθεν ἐπιποθεῖ ἡ ψυχὴ, οὐ τὸ ἐπιποθεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐκλείπειν εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ Κυρίου; πότερον ὑπομνησ θεῖσα; σὰρξ δὲ ἀγάλλεται ἐπὶ Θεὸν ζῶντα, ἐπείπερ οψεται τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ. - Αὐλαὶ Κυρίου αἱ θεωρίαι τῶν γεγονότων σωμάτων εἰσίν. ἐν ταύταις γὰρ ἡμεῖς δεῖ γενέσθαι τὸ πρότερον, εἰθ' ουτως εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, οστις ἐστιν ἡ θεωρία τῶν ἀσωμάτων. 83.4 Καὶ γὰρ στρουθίον ευρεν ἑαυτῷ οἰ κίαν, καὶ τρυγὼν νοσσίαν ἑαυτῇ, ου θήσει τὰ νοσσία αὐτῆς. Τὰ θυσιαστήριά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων. Βούλεται εἰπεῖν οτι ὡς στρουθίου δίκην, καὶ ἡμεῖς ἐπλανώμεθα· ὡς γὰρ ἐκεῖνα τοῦ μὴ εχειν καλιὰν πλανᾶται, πηξάμενα δὲ ἐν αὐτῇ διατρίβουσι, καὶ τὰ νοσσία ἐκθάλπου σιν, ουτως καὶ ἡμεῖς πάλαι μὲν ἐπλανώμε θα. Νῦν δὲ ὑπὸ τῆς θείας χάριτος προκλη θέντες, παρὰ τὰς σκηνὰς καὶ τὰ θυσιαστή ριά σου, τοὺς ἰδίους ἐκπαιδεύομεν νεοττούς. -Καὶ ̓Ακύλας ουτως· Καίγε ορνεον ευρεν ἑαυτοῦ οικον, καὶ στρουθὸς νοσσίαν ἑαυτῷ, ου εθετο τὰ νοσσία. Εθος δὲ τῇ γραφῇ τρυ γῶσιν ἀφομοιοῦν τοὺς ἁγίους μυσταγωγοὺς, οἱ τῷ ἐπεικεῖ τρόπῳ τοὺς νεοττοὺς θάλπουσι παρὰ τοῖς θείοις θυσιαστηρίοις, ωσπερ τρυ γόνες· οις καὶ ἡδεῖς εἰσιν οἱ τούτων λόγοι, ὡς τρυγόνων πνευματικῶν. Η ουτως· στρου θία μὲν τῶν ἀνθρώπων αἰνίττεται τὰς ψυχὰς τὰς ὑπὸ τοῦ νοητοῦ ἐχθροῦ ἀγρευομένας· τρυγόνες δὲ τὰς ἐν ἁγνείᾳ καὶ σωφροσύνῃ ζώσας ψυχάς· λέγει ουν οτι πᾶσα ψυχὴ ταύ την εὑρήσει καταφυγὴν, τὴν εἰς τὸ θυσιασ τήριόν σου εισοδον. ∆εῖ πρότερόν τινα σπου δάσαι ἑαυτῷ οικον εὑρεῖν, ἐν ῳ δυνήσεται δέξασθαι Θεὸν, επειτα δὲ καὶ αλλους ποιῆ σαι οικους Θεοῦ. Χρησώμεθα δὲ τοῖς ῥητοῖς πρὸς τοὺς ἀκαθάρτους ἀνθρώπους καὶ διδάσ κειν ἐπιχειροῦντας. Κατὰ τὴν εννοιαν τοῦ ῥη τοῦ, μείζων ἡ τρυγὼν τοῦ στρουθίου. 83.6,7 ̓Αναβάσεις ἐν τῇ καρδία αὐτοῦ διέθετο ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ κλαυθμῶνος, εἰς τὸν τόπον ον εθετο. Αἱ ἀναβάσεις αὐταὶ τῶν γνώσεων τῇ καρ δίᾳ συμβαίνουσιν ἐκ τῆς ἀντιλήψεως τοῦ Θεοῦ, τουτέστιν καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἀνα βαίνει τὰ περὶ τῆς κρίσεως, καὶ διατίθεται ἐν αὐτῷ, καὶ φυλάττει τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ. Κοιλὴ δὲ κλουθμῶνός ἐστιν, η τοι τὸ ἀνθρώπινον σῶμα, η τὸ συγγενὲς τούτου κόσμος. 83.8 Πορεύσονται ἐκ δυνάμεως εἰς δύνα μιν. Σύγκρισις ἁγίας γνώσεως πρὸς γνῶσιν ἀν θρωπίνην· σύγκρισιν ποιησαμένοις τῆς γνώ σεως τῆς τῶν εξωθεν σοφῶν καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ, ἀποφαίνεται κρείσσω ειναι τὴν μικρὰν μερίδα παρὰ Κυρίου η τοὺς θησαυροὺς μετὰ ἀφοβίας, τοὺς παρὰ τῷ Σωλομῶνι λεγομέ νους. Καὶ μετ' ὀλίγον· ̔Ο αὐτός φησιν· ἐξελε ξάμην παραῤῥίπτεσται ἐν τῷ οικῳ τοῦ Θεοῦ μου, μᾶλλον η οἰκεῖν με ἐν σκηνώματι ἁ μαρτωλῶν· ουτω δή μοι ὁ θεῖος ἀξιέραστος οικος, ὡς αἰρεῖσθαι παρὰ τοῦτον, καὶ ἐπ' ἐ δάφους ἐῤῥίφθαι καὶ πρὸ τῶν τούτου καλιν δεῖσθαι θυρῶν, η ἐν ταῖς μεγάλαις καὶ λαμ πραῖς τῶν παρανομίᾳ συζώντων οἰκίαις διαιτᾶσθαι· καὶ γὰρ ἐκείνους ἐδίδασκεν ἡ χάρις τοῦ πνεύματος μὴ παραβλέπειν τοῦ θείου οικου τὴν ἐρημίαν, καὶ ἡμεῖς παιδευό μεθα τοὺς τῷ Θεῷ ἀφιερωμένους οικους πο θεῖν ἀεὶ, ομοιον ὡσεὶ λέγοι· καὶ μικρός τις καὶ εὐτελὴς ειναι μᾶλλον βουλοίμην αν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, η μέγας ἐν τῷ ἁμαρτωλῷ λαῷ. 83.9,10 Κύριε ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, εἰ σάκουσον τῆς προσευχῆς μου. ̔Υπερασπισ τὰ ἡμῶν ιδε, ὁ Θεὸς, καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸ πρόσωπον τοῦ Χριστοῦ σου. ̓Αντὶ τοῦ· ἐπέμενον ὑμῶν προιστάμενος, ὑπερασπίζων καὶ φροντίζων καὶ τῆς εὐπρε πείας τῆς βασιλείας ἡμῶν. Χριστὸν γὰρ λέ γει ἐνταῦθα, τὸν ἐκ Βαβυλῶνος ἐπανελθόν τα βασιλέα τὸν Ζοροβαβέλ. Η πρόσωπον χριστοῦ λέγει τὸν σεσωσμένον λαὸν, ον καὶ Παῦλος μέλη Χριστοῦ καὶ σῶμα ἐκάλει. 83.12 Οτι