68 COMMENTARIUM

Cum autem Pontifici index eiusmodi pa rum esset acceptus, anno 1558 alium fieri iussit, qui tamen prodiit mense Februario- anni 1559, cum eiusmodi titulo : « Index auctorum, et librorum, « qui ab officio sanctae Romanae et universalis Inquisitionis ca- « veri ab omnibus et singulis in universa Christiana Republica « mandantur , sub censuris contra legentes, vel tenentes libros « prohibitos in Bulla, quae lecta est in Coena Domini, expressis, « et sub aliis poenis in decreto eiusdem S. Officii contentis. In- « dex venumdatur apud Antonium Bladum Cameralem Impres- « sorem de mandato speciali Sacri Officii, Romae , anno Do- « mini 1559, Mense Ianuario ». Non unus tamen querebatur, eiusmodi Indicem nimia severitate confectum fuisse, in eoque plures libros insertos, qui tolerari poterant. Quare Paulus IV die 24 Iunii 1561 Cardinali Michaeli Ghislieri qui tum supremus erat Inquisitor, postea S. Pius V, mandavit ut rigorem adhibitum temperaret, quem lato edicto tempera vit, cui titulus: Moderatio Indicis librorum prohibitorum. Concedebatur:

1. « Ut tollerentur ex Indice libri, qui nulla alia ratione pro- « hibiti sunt , nisi quia ab impressoribus suspectis emanarunt.

2. « Versiones Catholicorum Doctorum tollerentur factae ab « haereticis, dummodo tollantur haereses.

3. « Libri Catholicorum non alia ratione prohibiti, nisi quia « praefationes, summulas et scholia habent haereticorum; pur- « gati tolerentur ». Cf, Zaccariam Op. cit. pag. 145, seqq.

22. In Concilio Tridentino de Indice librorum vetitae lectio- nis conficiendo plur imum adlaboratum est. Variae Pa t rum sen- tentiae recitantur a Cardinali Pallavicino Storia del Concilio di Trento Lib. XV, Cap. 19. At tandem Pat res , Sess. XVIII ha- bita die 26 Februarii 1562, haec promulgarunt : « Sacrosancta « oecumenica et generalis Tridentina Synodus in Spiritu Sancto « legitime congregata.... cum omnium pr imum animadverterit, « hoc tempore suspectorum ac perniciosorum librorum, quibus «doctrina impura continetur et longe lateque diffunditur, nu- « merum nimis excre visse, quod quidem in causa fuit, ut multae « censurae in variis provinciis et praesertim in alma Urbe Roma « pio quodam zelo editae fuerint, neque tamen huic tam magno « et pernicioso morbo salutarem ullam profuisse medicinam ; « censuit ut delecti ad hanc disquisitionem Patres de censuris « librisque quid facto opus esset diligenter considerarent, atque « etiam ad eamdem Sanctam Synodum suo tempore referrent,