70. Versus de Poenitentia.

1. Anima nimis misera,
Infelix, scelestissima,
Probra gessisti omnia,
Tormenta lues pessima.

2. Brevi pro luxu saeculi
Plorabis in perpetuum
Frustraque ab imo pectoris
Altis gemes suspiriis.

3. Caloremque libidimis
Luxuriando reficis,
Stridentibus in mediis
Flammis rugitus tribues.

4. Dedisti gulae operam
Saturatum ad crapulam.
Serpentibus flammivomis
Rodenda in visceribus.

5. Elegeras in gloria
Vana laetari modicum,
Ad imum usque foetidi
Humilianda barathri.

6. Fornicata es post idola
Sectando avaritiam,
Implenda plumbo, sulphure,
Pice, nigro bitumine.

7. Gaudensque malis proximi,
Invidens bonis socii,
Amare lutum nimium,
Dirum lues judicium.

8. Haesisti omni vitio,
Omni digna supplicio,
Quapropter sine venia
Torqueberis per saecula.

9. In die, quando misera
Hoc absolvens corpore,
Cogita, quam terribiles
Tibi occurrent daemones.

10. Kaminus ignis torridi,
Vermes mortem impavidi,
Nox, grando, gelu, glacies,
Pruina te suscipiet.

11. Laudes boni dabunt Deo,
Ardebis cum diabolo,
Et cui culpa similis,
Poena plecteris simili.

12. Magnus erit clangor tubae,
Quo mortui vivent saeclo,
Stolam binam justi sument,
Dupla morte tu peries.

13. Nulla erit bis susceptio
Salutis vel remedii,
Janua clausa thalami
Completis sponsi nuptiis.

14. O quam infelix anima.
Privata convivio,
Quae ultra in memoriam
Non revertetur Domini.

15. Pete Deo clementiam,
Ex toto corde veniam,
Fructusque poenitentiae
Dignos age in corpore.

16. Qcuam putas justus Dominus
Digna donabit meritis,
Si pro verbo inutili
Vindictam dat judicii ?

17. Recogita, miserrima,
Quae egisti in saecula
Et plora ante Dominum,
Ut det misericordiam.

18 Sola est namque gratia,
Lapsi qua solent surgere,
Qua publicanus, meretrix,
Latro salvatur credulus.

19. Tua pone in faciem
Peccata, gesta noxie
Et poenas tibi debitas,
Sanctorum sedes lucidas.

20. Venturum regem conspice
Paterna in majestate,
Ignem qui justi judicis
Vultum praeibit fulgidum.