68. De sancto Kanuto rege.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Ave, martyr praecipue,
Ave, rex insignissime,
Kanute, cum principibus
Triumphans iam caelestibus;
Ecce, tuum per saeculum
Refulget clare meritum,
Exora pro fidelium
Salute, rex, altissimum.
2. Sol oriens nec deficiens

de virgine stella
Luciflua pietate sua

te, sancte, coronat,
Rex celebris, nos de tenebris

absolve reatus,
Luce fluis, lux esto tuis,

Kanute, rogatus.
3. Laude pie sancta

iam decantando Kanute,
Lampas caelestis,

Cbristi fortissime testis,
Iam Domino gratus,

nostros absolve reatus,
Ut tibi cum iustis

iungi mereamur in astris.
4. O bone rex regum,

nos protege ab hoste ma-
ligno
Kanuti meritis,

ut te sine fine videntes
Cum rectis animo

laetemur in aethere summo.
5. O martyr, rex Daciae,
Kanute, victor inclite,
Posce tuis fidelibus
[Aeternae] palmam gloriae
Et duc de mortis tenebris
Ad gratiam filios Evae.

R. Miles Cbristi gloriose,
Kanute sanctissime,
Tuo pio interventu
culpas nostras ablue,

V. Ut perennis regni sedem
valeamus scandere.

Ad Magnificat.

A. Magnificet plebis

devotio sancta fidelis
Regum primatem

cum summis ima regentem,
Cuius Kanutum

decoravit gratia sanctum
Nomine martyrii,

sicut prius imperiali;
Inclite devotos

tibi martyr protege cunctos.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christo venite dulcibus
Coniubilare vocibus,
Cuius Kanuto gratia
Regna dedit caelestia.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Stirpe regali editus
Kanutus puer inclitus
Praeceptis sese Domini
Corde subdebat humili.

2. Crescit morum prudentia
Cum iuventutis gratia,
Unde Dei suffragio
Processit rex imperio.

3. Circumdant plebis milia
Athletam Dei fortia,

Ipse devotis precibus
Deum orat attentius.

Responsoria.

1. Princeps pius et insignis,
Kanutus egregius,
Regni sublimatus Deo
disponente fascibus,
In divinis vitam prudens
ornabat operibus;
V. Sustentabat inopes et
refovebat pauperes,
Ut pararet inter summos
sibi sedem proceres.
2. Frequentabat reverenter
rex potens ecclesiam
Et devoto sacra iussa

recondebat pectori
Pretiosis ditans donis
domum sanctam Domini,
V. Ut memoria eius permaneret

'' in saeculum saeculi.
''3. Turbinis ut ventus

furit impia plebs aquilonis,
Viribus intendens

totis australibus oris,
Rex ibi promissis
seducitur insidiosis;
V. Ut Iudas proprium

tradebat pace magistrum,
Sic a conviva
traditur ipse suo.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Intendunt arcus impii
Secus aedem altissimi
Et regem sanctum iaculis
Perfodiunt mortiferis.

2. Perfossus telo lanceae
Ut Christus dextro latere
Occumbit fuso sanguine
Secus aram mirifice.

3. Hinc in virtute Domini
Laetatur nunc altissimi,

Coronam ferens capite
De pretioso lapide.

Responsoria.

1. Cum divinis rex devotus
intendisset laudibus
Et se sacris oraturus

intulisset aedibus,
Ecce, ruit innocentem
sitiens plebs sanguinem,
V. Inter quos alter Iudas
Discurrit sublimis
Velut princeps criminis.

2. Ignibus et ferro

fera plebs armata cruento
Circumdat sacras

aedes subvertere tentans,
Sed nequeunt ignes
sacros exurere postes,
V. Et petris mixtae

volitant per aperta sagittae.

3. Inter saxa statim dira

et tela stridentia
In figura patientis

iesu Christi Domini
Porrigebat sitienti

sancto regi poculum,
V. Cumque pius gustaturus

excepisset manibus,
Mox excussus decidebat

lancearum ictibus.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Protexit malignantium
A conventu Deus pium,
Quia linguas ut gladium
Exacuerunt in Deum.

2. Te, Deus, omnis gloria
Per saecla decet omnia,
Quem sanctus in aethereis
Kanutus laudat atriis.

3. Tibi namque rex psallere
Bonum exstat altissime,

Qui iustum iam victoriae
Beasti palma splendidae.

Responsoria.

1. Offert sacratis

aurum miles probus aris
Et vitam regis

manibus dat cunctipotentis,
V. Corruit ante sacras

effuso sanguine valvas.
2. Ima petens postis,

quem templo dissecat hostis,
Cum cruce sacratam

sternit solo tenus arcam
Martyris Albani

gestantem pignora sancti,
V. Tunc rex est sanctus

letali vulnere tactus.
3. Gloriosus Dei martyr
et rex invictissimus,
lam cruentis circumquaque

saucius vulneribus,
Tandem ut Christus lancea

perforatur latere,
Secus aram pretioso
laureatus sanguine;
V. Sancta domus occisorum
cruore perfunditur,
Dum cum suis princeps pius
ac martyr perimitur.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Ad declarandum inclitum
Praeclari regis meritum
Miranda sunt post obitum
Ad eius gesta tumulum.

2. Haerebat manus arida
Ad pectus viro dextera,
Sed gaudet de remedio
Hic sumpto salutifero.

3. Hic mutum fari visio
Divo iubet imperio,
Ut rex sanctus censeretur
Martyr Dei vocabulo.

4 Receptis caeci visibus,
Claudi solutis gressibus
Benedicunt magnifica
Dei gaudenter opera.

5. Hinc sospes redit languidus,
Surdus exaudit auribus,
Leprosus ab ulceribus
Mundatus vacat laudibus.

Ad Benedictus.

A. Auctores necis impiae
Vexat furor terrifice,
Nam quidam linguis morsibus
Iam detruncatis propriis,
Quidam dilapsi gurgite
Periere pro scelere;
Hinc Israel altissimus
Sit benedictus Dominus.

In 2. Vesp eris.
Ad Magnificat.

A. Ossibus egregiis

duplex superadditus ignis
Mox erat exstinctus,

dum sacros attigit artus,
Laudibus binc omnis

pulset plebs astra fidelis
Magnificando Deum

martyris ob meritum.

In 2. Noct. Die Antiphonen dieser Nokturn lauten in BC:

1. Exaudit sui caelitus
Clamorem servi Dominus
Et dat illi scientiam
Ad servandam iustitiam.

2. Adcrescit furor impii
In Dei servum populi,

Cruorem corde sitiunt

Et linguis dolum concinunt.

3. Nomen Dei mirabile
Laudet sanctus assidue
Eius corde interrito
Persistens in sacrario.

in C lautet es:

R. Cum furit exterius stans exsecrabile vulgus,
Interius precibus dux vacat eximius,
Mysteriis sacris munitur spiritus eius
V. Ut Stephanus sanctus saxorum sustinet ictus.

in C:

R. Qui pro nobis moriturus se suspendi pertulit,
Ipse robur inter poenas iam Kanuto contulit,
Quem insignem post triumphum ad superna transtulit

V. Et coronam dignitatis super caput (eius) posuit.