74. De Accusatione Facinoris.

1. Audi me, Deus, de coelo
respice me miserum
Pro tanta, quae egi infelix
prava in hoc saeculo.
2. Bonus es tu, Christe, cunctis
vivis atque mortuis
Mortuus et in sepulchro
mihi manum porrige.
3. Certus ego nequam ero
pro meo malo merito,
Si per baptismi lavacrum
non fuerit remissio.

4. Depravatus a peccato
periensque sitiens,
In labore juventutis
decepit me zabulus.

5. Ego omnia commisi
cum peccata impia,
Putas, ero remissurus
de igne perpetuo?
6. Felix, natus non fuissem,
nec talia agerem,
Multa mala feci miser,
non sum dignus vivere.
7. Gementem exaudi, Christe,
et succurre misero,
Dum in die magno illo
judicaveris saeculum.

8. [H]omni hora in inferno
modulantur animae,
Putas, ero remissurus
de fornace ignea ?

9. Ibi ignis est accensus,
sine fine terminus,
Inde miser contremisco
cum amaro gemitu.
10. Klaritas ibi clarescit

his, qui bene fecerunt,
Mihi semper praeparantur
lubrico incendia.
11. Lumen ibi non lucescit,
nec sol diem inluminat,
Sanctis ibi lumen erit,
mihi semper tenebrae.

12. Mala mea recognosco,
cujus fui famulus,
Tota prava et iniqua,
me cum illis devorant.

13. Non sunt ibi blandimenta
sicut hujus saeculi,
Sed judicia sunt recta,
ubi non sunt praemia.
14. Omnis homo est peccator,
nullus mihi similis,
Ego pater sum peccati
et Deo horribilis.
15. Pauperem non erogavi
neque Deum dilexi,
Miser ego, quid faciam
in die judicii?
16. Quanta sunt ibi flagella
et tormenta impia,
Ubi vermes depascuntur,
qui dicunt blasphemiam.

17. Reges, regna et tormenta
sistant uno numero,
Ibi reddant rationem
de quod male fecerunt.

18. Sunt et dicunt ibi vera
et recta judicia,
Ibi servus liber adstat
ante Dei praesentiam.