ANTIQUA TRANSLATIO,

Sic omnes theosophi, et occulta Inspiratione prophetae, sanctis in contaminatis distinguunt sancta sanctorum, et dissimilem sanctam figurationem honorant, ut neque divina immundis recte accepta sint, neque mirabilium imaginum studiosi contemplationis tamquam veris remaneant figuris. Divina itaque honorificant veris negationibus, et ad novissima compactarum imaginationum diversis similitudinibus. Nihil ergo inconsequens si et caelestes essentias ex inconvenientibus dissimilibus similitudinibus formant secundum dictas causas. Non enim fortassis utique nos in quaestionem quidem ex indigentia in anagogem per diligentem divinorum scrutationem veniremus, nisi deformitas nos extorqueret manifestatoriae Angelorum formationis, non sinens nostrum animum in dissimilibus remanere formarum facturis, sed luctantem negare materiales passibilitates, et assuescentem pure extendere per visibilia in supermundanas altitudines.

Sic omnes divina sapientes, et occultae inspirationis interpretes, a rebus imperfectis profanisque Sancta sanctorum intemerate secernunt, nec non dissimilem illam sacram depraedicant effictionem, ut nec immundis divina sint obvia, neque studiosi divinarum figurarum contemplatores formis istis tamquam veris immorentur ; et ut res divinae cum verissimis negationibus, tum diversis a rebus infimis propriorum vestigiorum similitudinibus celebrentur. Nequaquam igitur absurdum, si naturas illas caelestes, ob dictas causas, discrepantium dissimilitudinum similitudinibus efforment : nam neque nos fortassis ad indagandum dubitando, ad anagogem (quae ad caeletia nos ducit) per accuratam rerum sacrarum perscrutationem venissemus, nisi nos deformitas explanatoriae fictionis angelorum perculisset ; quae minime sinebat mentem nostram absonis istis efformationibus immorari, sed eam excitabat ad omnes materiales affectiones deserendas, et assuefaciebat sancte ex iis quae apparent, ad supermundiales anagogias seu ascensus adspirare.