81. De Beatitudinibus.

1. Beatus homo, qui pauper est spiritu,
Quoniam illi regnum coeli dabitur,
Beatus homo.

2. Est maledictus, qui cibis est deditus
Atque intentus gulae voluptatibus,
Est maledictus.

3. Beatus homo, qui semper est humilis,
Quoniam terram habebit perpetuam,
Beatus homo.

4. Est maledictus, qui carnis libidinem
Exercet vivens frequenter in opere,
Est maledictus.

5. Beatus homo, qui luget in Domino,
Quia de coelis ipse consolabitur,
Beatus homo.

6. Est maledictus, habens avaritiam,
Et sub quo manet infelix cupiditas,
Est maledictus.

7. Beatas homo, qui manet misericors,
Quoniam ejus Deus miserebitur,
Beatus homo.
8. Est maledictus, qui in ira permanet,
Quod profert ore, si vertit in opere,
Est maledictus.
9. Beatus homo, qui mundus est animo,
Poterit quia Deum ipse cernere,
Beatus homo.
10. Est maledictus, qui malam tristitiam
Gestat in corde prolixo sub tempore,
Est maledictus.

11. Beatus homo, qui semper est patiens,
Quoniam Dei filius vocabitur,
Beatus homo.
12. Est maledictus, qui in suis actibus
Laudari sese cupit ab hominibus,
Est maledictus.

13. Beatus homo sustinens injurias,
Tolerat mala qui propter justitiam,
Beatus homo.
14. Est maledictus, qui portat superbiam,
Pro qua de coelo ceciderunt angeli,
Est maledictus.
15. Beatus homo, qui sperat in Domino
Et cujus semper Christus est fiducia,
Beatus homo.
16. Est maledictus, qui spem ponit in homine
Et qui in ejus confidit potentia,
Est maledictus.
17. Gloria patri semper est in filio,

Semper qui manet cum sancto spiritu
Nunc et in aevum.
18. Gloria patri, ad beatitudinem

Qui nos perducat atque ab immunditiis
Nos semper purget.