OPUSCULA AD ORDINEM SPECTANTIA
opusculum XII. EPISTOLA DE TRIBUS QUAESTIONIBUS
opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM
Quaestio III. Cur Fratres intendant studio litterarum.
Quaestio XI. Cur Fratres non laborent pro victu.
OPUSCULUM XIV. QUARE FRATRES MINORES PRAEDICENT ET CONFESSIONES AUDIANT
OPUSCULUM XV. EPISTOLA DE SANDALIIS APOSTOLORUM
OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .
In nomine Domini incipit Vita Minorum Fratrum.
OPUSCULUM XVII. SERMO SUPER REGULAM FRATRUM MINORUM .
OPUSCULUM XVIII.CONSTITUTIONES GENERALES NARBONENSES .
De religionis ingressu. Rubrica I.
De qualitate habitus. Rubrica II.
De observantia paupertatis. Rubrica III.
De FORMA INTERIUS CONVERSANDI. Rubrica IV.
De modo exterius exeundi. Rubrica V.
De occupationibus Fratrum. Rubrica VI.
De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.
De visitationibus provinciarum. Rubrica VIII.
De electionibus Ministrorum. Rubrica IX.
De Capitulo provinciali. Rubrica X.
De Capitulo generali. Rubrica XI.
De suffragiis defunctorum. Rubrica XII.
OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES
OPUSCULUM XX. REGULA NOVITIORUM.
OPUSCULUM XXI. EPISTOLA CONTINENS VIGINTI QUINQUE MEMORIALIA.
OPUSCULUM XXII. EPISTOLA DE IMITATIONE CHRISTI.
OPUSCULUM XXIII. LEGENDA SANCTI FRANCISCI.
Capitulum II. De perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum .
Capitulum III. De institutione Religionis et approbatione Regulae .
Capitulum IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae .
Capitulum V. De austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium .
Capitulum VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum .
Capitulum VII. De amore paupertatis et mira suppktione defectuum .
Capitulum VIII. De pietatis affectu, et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici .
Capitulum IX. De fervore caritatis et desiderio martyrii .
Capitulum X. De studio et virtute orationis .
Capitulum XI. De intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae .
Capitulum XII. De efficacia praedicandi et gratia sanitatum .
Capitulum XIII. De stigmatibus sacris .
Capitulum XIV. De patientia ipsius et transitu mortis .
Capitulum XV. De canonizatione et translatione ipsius .
De observantia paupertatis. Rubrica III.
Cum Regula dicat, quod " Fratres non recipiant pecuniam per se, vel per interpositam personam "; statuimus, quod pecunia nec nomine oblationis nec llias recipiatur in locis Fratrum: et dicimus pecuniam non solum denarios, sed rem quamlibet, quae accipitur, ut vendatur. Et si forte aliqua ibi poneretur, nullo modo convertatur in usum Fratrum. Nihil tamen Fratres prorsus quoquo modo servare faciant vel deponi nisi propter necessitatem presentem, vel de proximo imminentem . Caveant autem Fratres, ne pecuniam a dantibus seu offerentibus deputatam in aliquos certos usus ad alios nisi ex eorum voluntate commutent: nec auctoritate propria dent vel recipiant aliquid vel permutent sine suorum licentia praelatorum, quia hoc nullo modo fieri potest, salva Regulae puritate.
Item, altaria quaestuaria seu cippi vel similia ad recipiendam pecuniam nusquam pro Fratribus habeantur: nec patiantur Fratres in locis suis, aut in praedicationibus, quod cum bacinis, vel cbirothecis vel similibus pecunia pro Fratribus colligatur.
Item, Fratres, qui morantur in locis, pecuniam a transeuntibus non petant nec peti faciant: licet tamen panem et vinum humiliter petere: nec pecuniam occasione panis vel vini prorsus recipi faciant ullo modo. A praelatis terram suam exeuntibus nihil petant. Et si quis scienter contra fecerit, pro qualibet vice una die tantum in pane et aqua ieiunet. Item, in poenitentiis, quas imponunt, non faciant, sibi aliquid dari nec Fratribus nec personae nec alicui loco speciali. Et cum in testamentis interfuerint, non procurent, sibi vel cognatis suis aliquid erogari: et quicumque scienter contra fecerit, tribus diebus in pane tantum et aqua ieiunet et ipso facto a confessionis officio sit suspensus, donec post iniunctam sibi condignam poenitentiam a praelato fuerit absolutus.
Item, nullum depositum servetur in locis Fratrum in auro et argento, gemmis, seu alia re pretiosa, solis libris exceptis, nisi aliquis necessitatis articulus emerserit, quem Fratres non possent absque gravi scandalo declinare: et tunc de Guardiani fiat licentia, vel Vicarii cum consilio Discretorum. Et si quis contra fecerit, tribus diebus in pane tantum et aqua ieiunet. Nullus Frater quacumque ex causa pecuniam apud aliquem deponi sustineat vel servari sine licentia praelatorum et semper cum conscientia Guardiani, et hoc nulli concedatur, nisi pro evidenti necessitate fuerit faciendum. Et quicumque in hoc inventus fuerit vitiosus, tanquam proprietarius puniatur, nisi eius innocentia per certa indicia excusetur. Eodem modo puniatur qui in contrahendis debitis pro se vel pro alio inventus fuerit vitiosus: et de hoc specialiter Ministri et Custodes inquirere teneantur, et de his quae huiusmodi expendentur, diligenter exigere rationem. Nullus mutuum contrahat vel debitum, in quo Fratres se obligent ad solvendum, cum nihil proprium secundum Regulam habeamus: dicere tamen possunt, quod ad solutionem fideliter laborabunt et eleemosynas eis assignabunt, quando Deus ministraverit. Ministri, Custodes, Guardiani, procuratores et alii officiales de collatis et expensis reddant debitam rationem: itaque Minister in Capitulo provinciali et Custos ibidem coram Fratribus suae Custodiae, Guardianus et procurator semel infra quindecim dies coram aliquibus Discretis ad hoc a Fratribus loci assignatis: nec se nec locum aliquem in obligationem onerosam inducant absque provincialis Capituli consilio et assensu: et de obligationibus huiusmodi in quolibet provinciali Capitulo perquiratur. Tamen pro aedificiis construendis, vel pro locis mutandis vel ampliandis, aut etiam pro libris scribendis vel emendis debitum vel mutuum fieri firmiter prohibemus, nisi ubi Minister provincialis ex causa necessaria viderit dispensandum. Si vero sine debito vel mutuo pecunia servata fuerit vel oblata, de provincialis Ministri licentia, ubi necesse fuerit, fiant aedificia iuxta dispositionem eius, limites non excedentia paupertatis.
Cum autem curiositas et superfluitas directe obvient paupertati, ordinamus, quod aedificiorum curiositas in picturis, caelaturis, fenestris, columnis et hujusmodi, aut superfluitas in longitudine, latitudine et altitudine secundum loci conditionem arctius evitetur. Qui autem transgressores huius constitutionis fuerint graviter puniantur, et principales de locis irrevocabiliter expellantur, nisi per Ministrum generalem fuerint restituti. Et ad hoc firmiter teneantur Visitatores, si Ministri fuerint negligentes.
Ecclesiae autem nullo modo fiant testudinatae, excepta maiori capella. Campanile ecclesiae ad modum turris de cetero nusquam fiat. Item, fenestrae vitreae historiatae vel picluratae de cetero nusquam fiant, excepto quod in principali vitrea post maius altare chori haberi possunt imagines Crucifixi, beatae Virginis, beati Ioannis, beati Francisci et beati Antonii tantum. Et si de cetero factae fuerint, per Visitatores amoveantur .
Fratres aurifrigiatos vel sericos pannos non habeant [cingulis et stolis exceptis, nec talibus aliunde commodatis utantur ]. Et ubicumque inventi fuerint, per Visitatores Ordinis auferantur. Fratres in locis habentibus parochiale coemeterium aut baptisterium non morentur, si eos oporteat mortuos sepelire et pueros baptizare.
Si autem Fratres in locis habentibus proprietatem morari contigerit, nec per se nec per interpositam personam de illa proprietate se aliquatenus intromittam, nec ex pacto fructus eiusdem recipiant.
Item, sepultura in locis Fratrum stricte servetur, ut nullum admittant, quem absque notabili scandalo potuerint declinare. Et quicumque scienter contra fecerit , duobus diebus tantum in pane et aqua ieiunet.
Item, nec pro Fratre aliquo nec pro loco animal aliquod ab Ordine, vel ab aliquo nomine Ordinis teneatur, exceptis murilegis et quibusdam avibus pro immunditiis amovendis. Item, cum secundum Regulam Fratres nihil sibi appropriare debeant, ordinamus, quod Fratres nec per se nec per alium conveniant aliquem in iudicio pro re aliqua, vel iniuria temporali, ut in omnibus servetur puritas altissimae paupertatis.