UTINENSIS 89

Ordinarius enixe orat pro gratia, Magister caeremonia- niarum retulit, oratorem posse adimplere, aliqua tamen cum difficultate, quidquid oportet quoad vini et hostiae consecra- tionem.

Disceptatio Sy no p tica

G R A T I A D E N E G A N D A V I D E T U R . Quamvis, ut notat claris- simus Santi, (lib. I Tit. XX De corpore vitiatis pag. 186) « praxis Sanctae Sedis ea s i t , ut facilius dispensatio ab irregularitate quoad promotos, idest ab irregularitate super- veniente post susceptum ordinem presbyteratus, concedatur, quam quoad promovendos licet agatur de eodem defectu, attamen non desunt exempla, quae probant, etiam sacerdo- tibus huiusmodi dispensationem aliquando haud fuisse con- cessam ».

Ita in cap. II De clerico aegr otante, missae celebratio presbytero interdicitur, cui duo digiti cum medietate pal- mae a praedone fuerant abscissi. Die 24 Ianuarii 1864 in Burgen. S. C. C. dispensationem denegavit cuidam Ioa- chim de Zaias, qui ob adustionem tendines pollicis et indi- cis dexterae manus contractos habebat, quique dimidia tan- tum parte phalangis utriusque digiti carebat, quamvis ma- gistri caeremoniarum favorabile votum et Cardinalis Archie- piscopi commendatio precibus accederet. Sapientibus enim de causis irregularitas propter defectum corporis ab Eccle- sia introducta est. Si iam in Veteri Testamento illi a ser- vitio altaris arcebantur, qui notabili defectu laborabant, multo magis in novo Testamento in quo umbram fugat veritas, a celebrando sacrosancto missae sacrificio ii ar- cendi videntur , quorum corporales defectus vel horrorem, vel risum, vel admirationem populi movent, quod divini cultus decentiam decoremque offendit.

G R A T I A C O N C E D E N D A V I D E T U R . Sed ex altera parte con- stat, facilius concedi dispensationem quando defectus absque vitio et culpa promoti contrahitur et laudabiles personae qualitates, nec non Ecclesiae utilitas mitiorem suadent sen-