VALLISOLETANA 89

tur munere, queant, uti dicunt, gratiam invocare sermonis, id est, abesse a choro per totam ante concionis diem hebdo- madam, una tantum quotidiana excepta hora canonica ».

Disceptatio Synoptica.

QUAE CONSUETUDINI FAVENT. - « Eminentissimus Ordi- narius ait, attente lecta expositione decani et nonnullorum canonicorum nostrae ecclesiae metropolitanae eaque diutius meditata, isti Sacrae Congr. Concilii respondendum censeo, satius esse et praestantius antiquam consuetudinem non im- mutare immo potius reverenter peto, si necessarium sit, indultum seu gratiam ipsam qua utuntur canonici et bene- ficiati in matrice praedicantes.

« Quod ut asseram, sequentibus rationibus iuris et ae- quitatis innitor.

« Sacrum Conc. Tridentin. (Sess. XXIV, cap. 4.) ai t : - Praedicationis munus quod est Episcoporum praecipuum... Sancta Synodus mandat, ut in Ecclesia sua ipsi per se, aut si legitime impediti fuerint, per eos... omnibus dominicis et solemnioribus diebus festis. - Unde infertur: 1. In Ec- clesiis Cathedralibus, id enim significant verba in Ecclesia sua, in primis servandam esse praedicationis legem omnibus diebus festis et ieiuniorum ibi enumeratis. 2. Episcopo ma- xime commendari hanc praedicationem in Cathedrali omni- bus festis. 3. Ecclesias Cathedrales, ubi praefatis diebus non praedicatur, imitandas non esse ab Ecclesia Vallisoleti, in qua conciones habentur ad normam Tridentini. 4. Non li- cere Praelato cooperari ut haec praxis antiqua extinguatur in sua Ecclesia Cathedrali. Et re quidem vera, extingue- retur in hac alma Ecclesia Vallisoleti consuetudo antiqua concionandi omnibus diebus festis, si canonicis et beneficia- tis adimeretur gratia absendi a choro aliquibus horis per hebdomadam totam praecedentem concioni suae. Et cum maximo scandalo populi, qui a pueritia vidit et audivit talem in Ecclesia hac praxim, coniungeretur plurium con- cionum suppressio. Etenim haec gratia seu indultum Cleri