32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
MEXICANA 93
una - S. Iacobi de Costarica (1) « Postulatum circa facul- tatem binandi » die 6 Iulii 1893; in qua Episcopus in Re- latione status Ecclesiae admonebat, in nonnullis paroeciis po- pulum a 5000 ad 18000 incolas esse frequentem, et in sin- gulis Ecclesiis unum tantum aut duos esse presbyteros, quorum alter aut infirmus aut absens aliquando est. Tamen S. C. O. reponere placuit « Pro gratia in praefatis paroeciis, ubi duo tantum adsint sacerdotes, alteruter binare possit, ad decennium - excluso tamen quocumque in casu, ut quis- quam e sacerdotibus tertiam missam celebrare possit ». Sa- pientissimae decisionis patebit ratio si disciplina ecclesiasti- ca, hac in re altius repetatur. - Primis Ecclesiae tempori- bus parvus sacerdotum numerus pro fidelium copia exigebat, ut idem presbyter plura eadem die missae sacrificia litaret. Card. Bona Rer. liturg. lib. 1, cap. 18, § 5 et seq. Be- ned. XIV De Syn. dioeces, lib. 5, cap. 8, § 8. Cum autem huiusmodi mos, cui exiguus ministrorum numerus, et chri- stianorum priscae illius aetatis originem praebuerat, coeperit longe lateque augeri, ac aucto sacerdotum numero corrumpi, et converti in turpis avaritiae ac lucri fomentum, eum mo- derandi necessitas fuit. Hinc factum est, ut Concilium Sa- legunstadiense prae omnibus decreverit saeculo XI: ut unus- quisque presbyter in die non amplius, quam tres missas celebrare praesumat. Thomas. De vet. et nov. Eccles, di- scipl. part. 1, 3, I. 1, cap. 72, § 3. Adaucto deinde abusu pluries Pontifices declararunt in peculiaribus casibus unam tantum missam quemque sacerdotem celebrare debere. Tan- dem Innocentius III cap. Constatasti, de celebrat. Miss., solemniter definivit quod « Excepto die nativitatis Domini- cae, nisi causa necessitatis suadeat, sufficit sacerdoti semel in die imam Missam solummodo celebrare ». Hoc idem etiam statuit Honorius III cap. De referente, eodem tit., in quo tamquam rem firmam et exploratam usurpavit Innocentii sententiam, ut nempe « cuilibet sacerdoti quacumque di-
ti) Recole Vol. X X V I , 235.