93. De sancto Taurino.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Festivas laudes

devota mente canentes,
Inclita Taurini

celebremus festa beati,
Obtineat meritis

qui gaudia coelica nobis.

Ad Matutinum.
Imitatorium.
Regi perpetuo

jubilemus corde benigno,
Cui reddit jubilum

Taurinus rite supernum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ut lumen fidei

Christus committeret orbi,
Instituit veros

veraci jure ministros.

2. De numero quorum

Taurinum Roma beatum
Edidit ac clarum

praeclari dogmatis ortum.

3. Et quae sanguineos

gaudebat habere colonos,
Tamquam spina rosam

mundo dedit, ecce, lucernam,

4. Nam genitor pravus,

Tarquinus nomine dictus,
Christicolas gladiis

semper lacerabat iniquis.

5. Sed genitrix purum

servans Euticia votum
Obsequiis Domini
parebat corde fideli.

6. Utque foret prolem

Christo paritura fidelem,
Jungebat precibus

confertos munere fructus.

Responsoria.
1. Ecce dies praesens,

Taurini laude refulgens,
Invitat populos,

pietatis amore venustos
Ad specimen tanti

per signa micantia festi;
V. Exsultat Christo aula poli
dans munia laudis,
Gaudet et in terris
populorum turba fidelis.

2. Quam felix somnus,

coelesti luce corruscans,
virga dedit tactum

fecundo flore politum,
Sic mater tumuit,

quae tactus munera fudit.
V. Virga est Taurinus,

divino fonte rigatus,
Lilia castus amor,

quem flammat flaminis ardor.
3. Tunc erat insignis

Clemens in culmine sedis,
Dignus apostolica

signis radiantibus aula,
Sanctum sanctificis

puerum qui tinxit in undis,
V. Doctrinis firmans

justis et moribus aptans,
Instruxit verum

Domini sub lege ministrum.

4. Summe Deus, tibi laus

semper sit, summa potestas,
Taurinus per quem

veri documenta capescens
Sicut sol coelo

sic splenduit ore venusto,
V. Prudens, pacificus,

verbis vultuque serenus,
Egregius meritis,

omni pietate salubris.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Gallia pomposis

tunc sublimata triumphis
Semper vana diis
solvebat vota caducis.

2. In partes cujus

graditur Dionysius almus,
Taurinus cum quo

fulgescens divite verbo.

3. Quem, cernens aptum
divini juris ad usum,
praesulis officio

mox sublimavit honesto.
4. Admonet, hortatur,

tandem sic talia fatur:
Ebroicos populos

tibi nunc committo regendos.
5. Jam fortis miles

gentes domitare feroces
Festinat verbis,

metuens non dicta tyranni.
6. Signifer eximius,

fidei fundamine cinctus,
Intrans Ebroicas

verbi diffudit habenas.

Responsoria.

1. Ad vitam revocans

miseram de morte puellam
Immites turbas

verbis domat atque reformat
Ecclesiasque locans

obscoenas destruit aras.
V. Spiritibus vanis

Christi virtute fugatis,
Innovat antiquas

novitatis honore tenebras.
2. Dans responsa suis

daemon custodibus inquit:
Taurinus diris

mea stringit colla catenis,
Nulla mihi virtus

superest, non ulla potestas.
V. Jam, miseri, cessate meis
insistere curis,
Captivus teneor,

quia vos patriamque relinquo.
3. Licinius praeses

nimia dum fluctuat ira,
Taurinum jubet inquiri
captumque teneri ;

Quaesitus capitur,

trahiturpremiturqueflagellis,
V. Sed mens fida Deo,

nullo turbata periclo,
Respuit hostilem

forti virtute furorem.
4. Dum furibunda manus

pulchros extensa per artus
Ictibus instaret,

Taurinus talia supplex
Orabat: misere seni

jam, Christe, roganti.
V. Auditur vox digna sibi,

satis apta saluti:
Ne metuas, quia sum

dulci solamine tecum.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Ultio coelestis

mox est immissa tyranni,
Arentesque manus

vacuavit pristina virtus,

Responsoria.

1. Vincuntur poenae,

franguntur praesidis irae,
Fit gemitus cari

passim pro funere nati
Et pater ingentem

retinet sub corde dolorem;
V. Anxia tunc mater

pia pectora fletibus implet
Taurinumque suis

poscit succurrere votis.

2. Ad coelum tendens oculos

pietate decoros
Fudit clamorem

devoto corde fidelem:
Hic tua sit virtus,

Deus, es qui perpete verus ;
V. Ut credat populus,

surgat puer iste Marinus
Fercipiatque fidem

divino fonte perennem.

3. Inclita tunc veris

firmantur gaudia signis,
Exanimis vitam,

lavacri plebs accipit undam,
Augeturque pius

credentum examine fructus.
V, Denique Paschasius,

simili sub funere pressus,
Sensit adesse suam

Taurini munere vitam.

4. Postquam magnificus

Domini Taurinus amicus
Missarum dignis

egit solemnia votis,
Blanda piae vocis

donans solamina plebi,
Reddidit angelicis

animam cum pace catervis,
V. Scandens ad patriam

felici mente supernam
Percipiensque piam

digna mercede coronam.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. O felix tellus,

quac tam venerabile corpus
Ad mundi specimen

tenuit populique salutem.

2. Ipsius ad sanctum

clarescunt rura sepulchrum
Et capiunt firmam
languentum membra mede-
lam.

3. Lumina praebentur

caecis, auditio surdis,
Redditur et propriae
mutis perfectio lingaae.

4. Sit Domini sanctum

nomen semper benedictum,
Cujus Taurinum

virtus benedixit in aevum.

5. Laudent coelestes

Christum sine fine phalanges,
Cum quibus exsultat
Taurinus laude superna.

Ad Benedictus,
A. Gemma sacerdotum,

norma Taurine piorum,
Porrige subsidium

nobis poscentibus almum
Obtentuque pio

fac nos super astra colonos.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O decus eximium,

votis, Taurine, precantum
Auxiliare libens

scelerum discrimina pellens,
Sterne malignantes

armis coelestibus hostes
Et nobis pacem

precibus largire perennem.