97. De sancto Turiano.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Laudes altisonas

psallat Dolus omnipotenti
Et chorus antiphonas

sancto super astra manenti
Turiano.

2. Voci concordi

si vox sit consona cordi,
Exaudit sanctus

vertens in [gaudia] planctus
Turianus.

3. O Dole, ne doleas,

amplectere gaudia, gaude,
Custos, ne pereas,

sit plenus perpete laude
Turianus.

4. Felix namque Dolus,

meruit qui reddere solus
Pontificum florem

reddentem thuris odorem,
Tatianum.
5. Psallat multimodis

nobili cum carminis odis
Et sine labe doli
regia sacra Doli
Turiano.

R. Pastor, ave, Turiane,
Lingua tua mel suave
Vocem audientibus,
O confessor, morum messor,
Apud Deum intercessor
Sis pro nobis omnibus.
V. Dole, gaude et applaude,
Turianus plenus laude
Te picturat floribus.

Ad Magnificat.
A. Pastor Doli,

latebra pauperum,
Expers doli,

nectar mirificum,
O signifer

in aula superum.
Et lucifer

coetu pontificum
Deum ora,

ut memor miserum
Adsit hora

mortis viaticum,
Turiane.

Ad Matutinum.
Imitatorium.
Adoremus creatorem

Septiformis gratiae,
Qui coronat confessorem
Turianum hodie.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Vir beatus meditatos

Cuncta facit prospere,
Sublimatus, coronatus
Vivit super sidera
Turianus.

2. Constitutus sancto monte
Indoctos edocuit,
Impollutus carnem sponte
Verus pauper domuit
Turianus.
3. Soporatus obdormivit
In bonis operibus,
Sic fundatus acquisivit
Vitam cum viventibus
Turianus.

Responsoria.
1. Hic sanctus ovium
Pastor Dolensium
Fuit, ut legitur,
Qui de Britannia,
Veneti patria,
Clara prosapia
Ortus dignoscitur;

V. Ut sol prae ceteris
Fulgore pueris
Dolis ostenditur.
2. Hic cum esset parvulus,
Turianus aemulus

Verbi Dei aderat,
Relictis parentibus
Et eorum opibus
Dolum ire properat,
V. Ubi custos ovium
Puerosque civium
Operibus superat.
3. Vox electa, vox dilecta
Turiano floruit,
Quae jocosa, saporosa

Armagilo placuit,
Qui psallentem innocentem
Viam morum docuit ;
V. Qui prius modicus,
Post haec magnificus,
Puer angelicus
Cunctis apparuit.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Deo sacrificium
Obtulit justitiae,
Non quaerens mendacium,

Sed verum quotidie ;
In conspectu gentium,
Confessorum omnium
Apparens vas gratiae
Turianus.
2. Ex ejus ore veritas

Cunctis diebus defluit,
Nec reperiri vanitas

In ejus corde potuit,
Sed virginalis castitas,
PraecordJalis caritas
In sancto semper floruit
Turiano.
3. Sanctum super opera
Manuum fructifera

Dominus constituit,
Qui lucrum in aetherea
Sumens super sidera,
Ut in terris meruit,
Turianus.

Responsoria.
1. Pater respicit filium,
Pastor ovis officium

Sibi servientis,
Confert ei dominium,
Regendi pontificium
Vitae statuentis ;
Adsecutus fastigium
In ore placet civium
Thonique gaudentis.
V. Ministrat igitur,
Commissis fungitur,
Ut Joseph loquitur
Verba sapientis.

2. Furor leprae fugata fugiunt,
Claudi surgunt, caeci respiciunt,

Praedicanda
Muti loquuntur, surdi audiunt,
Mors stupet, dolores deficiunt,

Res miranda.
V. Morbos suppeditat,
Nemo periclitat,
Mortuos suscitat

Turianus.
3. Dura populo praedicat,
Arcae beatificat

Testamenti visio,
Lux de coelis emicat,
Tulianum implicat

Lucis obumbratio ;
Videns Deum supplicat,
In throno quem indicat

Sedentem in solio,
V. Angelorum apicem,
Hierarchiam triplicem,
Ut gaudent ad invicem

Fungentes officio.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ad usuram pecuniam

Sanctus dare non voluit,
Sed futuram ad gloriam
Obtinens mundi gratiam
Cordis affectum tenuit
Turianus.

2. Cordis desiderium
In terra viventium

Sancto Deus tribuit,
Coronam de lapide
Pretioso jaspide
Super caput posuit
Turiani.

3. Innocens manibus,
Utilis omnibus

Nocensque nemini,
Ut stella rutilans
Ascendit jubilans
Ad montem Domini
Turianus.

Responsoria.
1. Rivalon dum irascitur,
Aedes sacra comburitur,

Oritur tribulatio,
Sanctus dolens conqueritur,
Sceleratum aggreditur
Ferventi desiderio ;
Michael sanctus mittitur,
Cum Turiano loquitur,
Reo datur remissio.
V. Dum librum coepit rodere
Vulpis, incepit cadere
Subitae mortis gladio.
2. Defertur ad ecclesiam

Meldoch ponenda tumulo,
Videt sanctus angustiam,

Planctum parentum patulo ;
Orat Deum, flens etiam
Utroque sursum oculo,
Et Deus Gozgal filiam
Visitat coram populo;
V. Surgit sanctus de pulvere
Et puella de funere
Soluto mortis vinculo.

3. Ad horam ultimam

Sanctus perveniens,
Emisit animam

In Christo moriens,
Coelorum regiam

Felix ingrediens
Polique patriam

Felicem faciens.

V. Qui mundus aderat,

Sic mundum deserit,
Ad coelos properat,
Quos Deus aperit
Et, quam optaverat,
Gloriam reperit.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Sanctus regnavit,

sedem sibi namque paravit,
Moribus indutus,

Dominum super astra secutus
Turianus.

2. Laetus servivit

Domino, feliciter ivit,
Poscens cum melos
et eorum gaudia coelos
Turianus.

3. Hic salvatoris

memor adfuit omnibus horis,
Et pater audivit,

quia Christum corde sitivit
Turianus.

4. Corde creatorem

benedicens atque creata,
Sentit dulcorem

coeli sibi sede parata
Turianus.

5. Psalterio, chordis,

cithara cum carmine cordis
Regem laudavit,

[Dominum], qui cuncta crea-
vit,
Turianus.

Ad Benedictus.

A. Dignus praeconio
Dignusque praemio

Vitae dignoscitur,
Meldoch nefario
De mortis gladio

Ad vitam ducitur,
Coram fastigio
Domini regio

Arcam quae vehitur,
In throni medio
Jesum in solio

Vidit, ut legitur,
Turianus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O pater Turiane,

dulcis in memoria,
Sed cum Christo jam perenni

dulcior in gloria,
Quibus ipse jucun daris

inter coeli vernulas,
Fac ut ad coelestis agni

admittamur epulas.