GAUDISIEN. 107

aliquod beneficium gravare et gravatum successoribus tra- dere, quod antea liberum acceperat -ex deductis a Lotter. De re benef. lib. 1, qu. 32, nn. 10 et 11 - i b i : Hinc dici- mus beneficium, semel constitutum in libertate, non posse re- digi in servitutem... Neque est ferendum ut magis gravetur quam fuerit gravatum in fundatione. - Quod eo magis va- lere ait pro canonicis qui non ex voluntate, sed ex igno- rantia solverunt.

Nec, orator subdit, diuturna solutio observantiam gignere dici potest. Cum enim quaestio sit de obligationibus progres- sivis quotannis redeunt vices ac termini, huiusmodi obliga- tionis uti variationibus et cessationi subiectae, praescriptio- nem non patiuntur. Et S. Rotae sententiam invocat in dec. 21 Novembr. 1845 § ult . cor. Mertel - Insuper id etiam urgebat indoles contractus progressivi, in quo tot obligatio- nes censentur, quot sunt termini seu vices in quibus obliga- tio renovatur -.

Ceterum, concludit, temporis lapsus ad praescriptionem invocandam defuit. Nam trium supra triginta annorum spatio solutio facta fuit, dum quadraginta annos adversus ecclesiasticum collegium requirebantur. Testis Ferraris voc. praescriptio nn. 15 et 34 - ibi : - Res immobiles aliarum ecclesiarum inferiorum et aliorum locorum piorum, seu causarum piarum, praescribuntur spatio annorum quadra- ginta Actiones et obligationes adversus ecclesias et loca pia praescribuntur eodem tempore, quo earum res seu bona.

Accedit, ait canonicus orator, altera exemptionis ratio, quam peremptoriam existimat, ex natura bonorum praeben- darum deducta. Causa erectionis Collegiatae et arcae pro celebratione missarum, quae postea canonicorum aream Con- stituit defectus fuit sacerdotum qui missam celebrarent. Hanc erectionem autem et praebendarum destinationem ad divina celebranda, S. C. C. approbavit per Litteras diei 21 Iulii 1631. Episcopus ipse, admonet canonicus, haud inficiatur maximam partem bonorum canonicalium ad divi- num exercitium adhibitam fuisse. Quare hereditatem Maca-