125. De Omnibus Sanctis.

1. Benigne pater, cordibus fidelium,
Mitte salutis aeternae auxilium,
Quo verum Deum semper possit colere
Ac trinitatem, sicut est, cognoscere.

2. Mater et virgo, omnibus nobilior,
Fulgida stella, prae cunctis splendidior,
Tu reparatrix omnis orbis perditi,
Gratiam tui nobis posce filii.

3. Virtutes coeli, cives admirabiles,
Christi ministri, angelorum ordines,
Nos imbecilles illi fortes reddite,
Cui adstatis semper sanctus dicere.

4. Fide praeclari patriarcbae primitus
Atque prophetae, cognovistis coelitus
Venturum regem, qui constet propitius
Nobis misellis sanctis vestris precibus.

5. Qui propter Deum ad cuncta supplicia
Artus dedistis passos multa verbera,
Agni qui stolas lavistis in sanguine,
Pro nobis Deo dulces preces fundite.

6. Praesules sancti, confessores lucidi
Ac eremitae, omnes sancti monachi,
Vestra praeclara nobis sit confessio,
Vobis si placet, aeterna salvatio.

7. Judices saecli, vera mundi lumina,
Spiritus sanctus vos docuit omnia,
Claves qui coeli sui estis gratia,
Nostra jubete deleri peccamina.

8. Sanctarum genus gloriosum virginum
Ac viduarum simul continentium,
Quo quimus verum pleniter omnimode,
Nos imploramus, gaudium acquirere.

9. Perpetuale nancisci suffragium,

Sanctorum choros flagitamus nimium,
Nobis ab illo, qui condidit omnia,
Manens ubique regit cuncta saecula.

10. Omnes devote studeamus Domino
Odas pro tanto ferre beneficio,
Quod nos ad suam creavit imaginem
Atque ostendit nobis suum ordinem.

11. Eja, jucunde fratres benedicere
Illi sumamus atque laete psallere,
Ut mereamur suo sancto munere
Fore repleti omni quidem tempore.

12. Gloria patri, virtus invisibili
Ejusque nato ac sancto spiritui,
Sit coaequalis atque individua
Simul regnando per aeterua saecula.