134 EPISTOLA ENCYCLICA

praedicant angelicis comitatum catervis, quibus electorum ani- mas admisceat secumque rapiat ad aethereos choros, super quos exaitata est sancta Dei Genitrix. Piissima igitur Rosarii prece inter sodales utentibus ea maxime convenire possunt, quibus Paulus Apostolus novos Christi asseclas alloquebatur: Accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Ierusa- lem caelestem, et multorum millium Angelorum frequentiam (1). Quid autem divinius quidve suavius, quam contemplari cum Angelis cum iisque precari? Quanta niti spe liceat atque fiducia, fruituros olim in caelo beatissima Angelorum societate eos, qui in terris eorum ministerio sese quodammodo addiderunt?

His de causis Romani Pontifices eximiis usque praeconiis Marianam huiusmodi Sodalitatem extulerunt, in quibus eam Innocentius VIII devotissimam Confraternitatem (2) appellat; Pius V affirmat, eiusdem virtute haec consequuta: Coeperunt Christi fideles in alios viros repente mutari, haeresum tenebrae remitti et lux catholicae fidei aperiri (3); Sixtus V, attendens quam fuerit haec institutio religioni frugifera, eiusdem se stu- diosissimum profitetur; alii denique multi, aut praecipuis eam indulgentiis, iisque uberrimis auxere, aut in peculiarem sui tu- telam, dato nomine variisque editis benevolentiae testimoniis, receperunt. Eiusmodi Decessorum Nostrorum exemplis permoti, Nos etiam, Venerabiles Fratres, vehementer hortamur vos atque obsecramus, quod saepe iam fecimus, ut sacrae huius militiae singularem curam adhibeatis, atque ita quidem, ut, vobis adni- tentibus, novae in dies evocentur undique copiae atque scri- bantur. Vestra opera et eorum, qui e clero subdito vobis curam gerunt animarum, noscant ceteri e populo, atque ex veritate aestiment, quantum in ea Sodalitate virtutis sit, quantum utili- tatis ad aeternam hominum salutem. Hoc autem contentione poscimus eo maiore, quod proximo hoc tempore iterum viguit pulcherrima in sanctissimam Matrem pietatis manifestatio per Rosarium, quod perpetuum appellant. Huic Nos instituto libenti animo benediximus; eius ut incrementis sedulo vos naviterque studeatis, magnopere optamus. Spem enim optimam concipi- mus, laudes precesque fore validissimas, quae, ex ingenti mul- titudinis ore ac pectore expressae, nunquam conticescant; et

(1) Heb. Xu, 22. (2) Splendor paternae gloriae, die 26 Februarii 1491. (3) Consueverunt RR. PP. die 17 Septembris 1569.