MUNKACSEN. 137

Et in primis heic notandum est quod necessariae proba- tiones non aliunde erui possunt, nisi ex utriusque coniugis confessione, et ex testimonio septimae manus, inspectio enim in verendis mulieris a sacris canonibus requisita, omnino inutilis foret, cum ipsa, relicto penitus marito, aliis viris carnali ter adhaeserit, duasque proles genuerit.

Utrumque ergo coniugem prius audiamus, deinde septi- mae manus testimonia perpendemus. Et primo quidem in processu se exhibet Ioannes, qui ad septimam Iudicis inter- rogationem super matrimonii consummatione sic respondet : « Copulam carnalem numquam habuimus, experimentum qui- dem feci ad matrimonium consummandum vocibus, precibus, at uxor semper antipathiam et taedium erga me ostendit, imo imprecationes erupit. In eodem cubiculo dormiebam quidem, sed uxor mea semper in lecto materterae meae, vel in an- gulo penes lectum se retrahens dormiebat, ego autem in altera cubiculi parte in sede extensa, et plerumque extra domum in aula somnum capiebam. In die semper refugiebat a conspectu meo, imo si vestem meam invenerit, proiecit illam dicens, tam faetidam esse quam animal quoddam fae- tidissimum, latine mustela , ex cuius faetore, avium vita extinguitur. De amplexibus vel osculis, nec mentio inter hos esse potuit, cum etiam tac tum manus meae abhorreret». Quae omnia vera esse iuramenti sanctitate confirmavit. Ad 14 interrogationem, nempe utrum in duabus prolibus a sua uxore post separationem genitis partem aliquam habuerit, et numquam cum uxore matrimonium consummaverit? post- quam vinculi defensor de horrendo periurii reatu Auctorem admonuit, ipse plena cum animi tranquillitate, et praecisi- tate ad Evangelium iuravit, numquam suum matrimonium

cum sua uxore per copulam carnalem consummatum esse.

Vide acta processus. Quibus omnibus Actoris depositionibus bene perpensis,

clare demonstrant, ipsum triplici iuramento, ea quae sponte deposuit confirmasse. Coniux Maria de matrimonii consum- matione interrogata, respondet ad septimam interrogationem