βουλεύονται καὶ ἄρχον τες, ὁποῦ εἶναι ἐδῶ. Ὁ μακαριώτατος πάπας καὶ ἐγὼ γράφομεν τὸν λεγάτον τῆς Μάρ κας, ὁποῦ νὰ σᾶς βοηθήσῃ καὶ νὰ σᾶς συνδράμῃ, εἰς εἴ τι ἔναι χρεία. Αὐτοῦ ἔναι καί τις ἐπίσκοπος τοῦ Ἰκόμου, ὁποῦ ἔναι ἐδικός μου καὶ ἧτον καὶ δουλευτὴς τοῦ ἁγίου δεσπότου. Τὸ Τζίκολον εἶναι ἐνορία του καὶ ἔχει καὶ ἐκεῖ καλὸν ὁσπίτιον καὶ θέλει σᾶς τὸ δώσειν, νὰ κατοικήσετε ἐκεῖ, καὶ θέλει σᾶς συνεργήσειν εἰς τὸ εἶναι δυνατόν. Ἐκ Ῥώμης, Αὐγούστου θ-ῃ, ʹαυξε-ου ἔτους. Ὁ Βησσαρίων καρδινάλις καὶ πα-τριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

χχιι. Μαθὼν οὖν ὁ πάπας τὴν ἔλευσιν τῶν ἀρχοντοπούλων εἰς Ἀνγῶνα, ἐξαπέστειλε διὰ ἐπιμελείας καὶ σπουδῆς καὶ βοηθείας τοῦ αἰδε σιμωτάτου καρδινάλεως καὶ πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βησσα ρίωνος καὶ ἦλθον εἰς Ῥώμην· καὶ τὴν οἰκονομίαν, ἣν ὁ πατὴρ αὐτῶν εἶχε, δέδωκε αὐτοῖς πρὸς τὸ ζῆν. Καὶ τὸν πρῶτον υἱὸν τὸν κὺρ Ἀνδρέαν τὸν Παλαιολόγον δεσπότην ὁ πάπας τετίμηκε. 2. Τῷ δὲ #22οδ-ῳ ἔτει Ὀκτωμβρίου ιε-ῃ καὶ ὁ πνευματικὸς πατὴρ ἡμῶν καὶ ἀδελφὸς καὶ φίλος ἄριστος ὁ ∆ωρόθεος ἐν Κυρίῳ ἐξεδήμη σεν, ἡμᾶς δὲ κατέλιπε τὴν ἐκείνου λυπουμένους στέρησιν. 3. Κἀγὼ δ' ἀναγκασθεὶς ὑπὸ τῆς ἐνδείας, Ἀπριλλίου ιη-ῃ ἐξελ θών, παραγέγονα εἰς Ἀγκῶνα τῇ ιζ-ῃ Μαΐου. Καὶ τῇ πρώτῃ πάλιν Ἰουνίου ἐξελθόντος μου ἀπῆλθον διὰ τῆς ὁδοῦ τοῦ Βιτέλμου, ἐπεὶ ἐκεῖσε εἰς τὰ θερμὰ ἦν ὁ καρδινάλις ὁ κὺρ Βησσαρίων καὶ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τῇ κλήσει, ὡς ἠκούσαμεν· καὶ δι' ἡμερῶν ἐννέα ἐφθάσαμεν εἰς Ῥώμην καὶ κατελύσαμεν ἐν τῷ οἴκῳ τῶν αὐθεντῶν ἡμῶν. 4. Τότε καὶ ὁ μακαριώτατος πάπας διὰ τοῦ αἰδεσιμωτάτου καρδινάλεως κὺρ Βησσαρίωνος ἐξαπέστειλε πρὸς τούσδε τοὺς ἡμῶν αὐθέντας, κὺρ Ἀνδρέαν λέγω τὸν δεσπότην καὶ κὺρ Μανουὴλ τὸν αὐθεντόπουλον τοὺς Παλαιολόγους, ἵν' εἰς γυναῖκα δώσωσι τὴν αὐτῶν ἀδελφήν τινι ἄρχοντι ἐκ γένους Καρακκιόλῳ πλούτῳ τε καὶ γένει 564 καὶ λαμπρότητι διαπρέποντι· καὶ τῆς συμφωνίας γενομένης ἡ τῶν μνήστρων ἱερολογία ὑπὸ τοῦ ἄκρου ἀρχιερέως διετελέσθη. Ἡμεῖς οὖν οἱ τῆς νύμφης οἰκιακοὶ παρὰ τοῦ νυμφίου πλείστας φιλοτιμίας ἐλάβομεν, εὐφραινόμενοι ἐν τῇ χαρᾷ. 5. Ἔνθα προσέμεινα ἡμέρας λʹ· καὶ τοὺς τῶν κορυφαίων ἀποστό λων ἐπισκεψάμενος τάφους καὶ πολλῶν ἄλλων ἁγίων καὶ ἱστορήσας τὰ ἐν τῇ μεγάλῃ ἐκείνῃ πρεσβυτέρᾳ Ῥώμῃ τῇ ι-ῃ Ἰουλίου δι' εὐθείας ὁδοῦ παρεγενόμην εἰς Ἀγκῶνα. Καὶ μετὰ μικρὸν εἰς Ἑνετίαν ἀπέπλευσα τῇ κη-ῃ τοῦ αὐτοῦ· κἀκεῖσε προσέμεινα ἐν τῷ τοῦ Σταυροῦ μοναστηρίῳ ἄχρι κγʹ τοῦ Αὐγούστου, ὅθεν ἐξελθόντες σὺν θεῷ ἀπεσώθημεν ἐνταῦθα εἰς Κερκύραν τῇ ε-ῃ Σεπτεμβρίου #22οε-ου ἔτους. 6. Καὶ ἡνίκα ἡμεῖς εἰς τὰ περὶ τὴν Ῥώμην διετρίβομεν, ὁ ἀμηρᾶς ἐλθὼν κατὰ τῆς Ἀλβανιτίας ἐδίωξε τὸν αὐτὴν κυριεύσαντα Σκαντέρην· καὶ αἰχμαλωτίσας καὶ ἀφανίσας τὸν τόπον καὶ κτίσας καὶ ἄστυ πλησίον τοῦ καθολικοῦ ἄστεως αὐτῆς, Κρούας ὀνομαζομένου, πρὸς ἀντιμάχεσθαι αὐτῷ ἐπανέστρεψεν εἰς τὰ περὶ τὴν Κωνσταντινούπολιν. 7. Καὶ τοῦ αὐτοῦ ἔτους τῷ θέρει #22οε-ου, ὁ Βίκτωρ Καππέλλος, ὁ καθολικὸς ναυάρχης τοῦ τῶν Ἑνετῶν στόλου, ἀπελθὼν εἰς νῆσον Ἴμβρον παρέλαβεν αὐτήν· καὶ πάλιν ἀπελθόντος αὐτοῦ εἰς Ἀθήνας πᾶ σαν τὴν τῶν Ἀθηνῶν 20πόλιν ᾐχμαλώτευσεν. Εἶτα ἐλθὼν περὶ τὸν Αὔγουστον μῆνα εἰς τὴν Παλαιὰν Πάτραν ἀπῆρε τὴν χώραν. 8. Ἐπιδραμόντος οὖν τοῦ Ἀμάρη εἰς βοήθειαν τῆς χώρας, ὁ προμηθὴς τοῦ τῶν Ἑνετῶν στόλου, μετὰ παντὸς τοῦ στόλου, καὶ ὁ Ῥαοὺλ Μιχαὴλ ὁ Ἴσης μετὰ πολλῶν καὶ καλῶν στρατιωτῶν ἔτρεψαν αὐτὸν κατὰ κράτος καὶ πολλοὺς τῶν αὐτοῦ ἀπέκτεινον. Καὶ διώξαντες μέχρι πολλοῦ οὐκ εἴασαν αὐτοὺς φεύγειν, 20ὡς ἔθος παρὰ τοῖς ἐμπείροις πολεμισταῖς ἐστι τοῖς ἀντιδίκοις ποιεῖν· καὶ αὐτοὶ ἐπιστρέψωσιν ἐπὶ τὸν ἴδιον στόλον, ὡς καθὼς ἐσυμ βούλευον αὐτοὺς οἱ τοῦ τόπου Ῥωμαῖοι ἄρχοντες καὶ πᾶς ὁ δῆμοσ. Καὶ ὁ ῥηθεὶς ναύαρχος, ἤτοι ὁ τοῦ στόλου προμηθής, μὴ καταδεξάμενος τὴν τούτων βουλήν, ἀλλ' ἐπαρθεὶς τῇ νίκῃ καὶ σκληρὸς φανεὶς καὶ μᾶλλον κατὰ τῶνδε