BALTH. CORDERlI, S. J. INTERPRETATIO.

Haec quidem est, quantum capimus, angelicae in eloquiis appellationis, causa; scrutandum modo censeo, cur theologi, omnes pariter essentias

omnes quidem simul caelestes essentias Angelos vocant . ''Ad manifestationem autem venientes supermundalium ipsarum dispositionum, ordinem angelicum specialiter nominant, completive terminantem divinas et caelestes res. Ante ipsum vero superposite archangelicos ordinant ornatus, principesque et potestates et virtutes, et quascumque his super firmatas essentias eloquiorum cognoscunt manifestatoriae traditionis. Dicimus autem, quia per omnem sanctam dispositionem, excellentes quidem ordines habent inferiorum dispositionum illuminationes et virtutes, non autem participantes excellentium se sunt ultimi. Igitur sanctissimos excellentissimarum essentiarum ordines Angelos vocant Theologi. Etenim sunt manifestatotes et ipsi divinae illuminationis. Ordinem vero extremum animorum caelestium, non habent rationem Archas aut Thronos aut Seraphin nominandi. Neque enim est in participatione excellentissimarum virtutum. Sed sicut ipse nostros divinos summos sacerdotes reducit ad cognitos ei divinitatis fulgores, sic et ante se essentiarum adhuc immundae virtutes reducunt, et ad divinum sunt consummantis angelicas hierarchias dispositionis. Nisi quidem quis et hoc dixerit communes esse omnes angelicas nominationes, secundum omnium caelestium virtutum in deiforme, et ex Deo datum lumen subjectionem et supereminentem communicationem.

B. Sed ut magis a nobis ratio dijudicata sit, considerabimus sacre in eloquiis expressas sanctas et decoras proprietates uniuscujusque caelestis dispositionis.

caelestes angelos appellent ; ubi autem ad explanationem ventum fuerit supermundialium ipsarum ordinationum, ordinem angelicum proprie vocent eum., qui divinos caelestesque ordines explendo claudat: isti vero archangelicas anteponant dispositiones, et principatus, ac potestates, virtutesque, et quascumque hisce celsiores spiritus agnoscunt eloquiorum explanatoriae traditiones. Asserimus igitur, secundum omnem sacram dispositionem, superiores quoque ordines, inferiorum quoque agminum illuminationibus virtutibusque pollere, postremos vero non item superiorum suorum consortes esse. Itaque sanctissima illa supremorum agmina spirituum, angelos quoque theologi appellant, quod et ipsa divinam manifestent illustrationem. Porro caelestium intelligentiarum ordinem novissimum, vel principatuum, vel thronorum, vel seraphinorum nomine compellandi ratio nulla suppetebat : neque enim praestantissimarum virtutum illarum particeps exsistit, sed sicut ipse divinos nostros sacerdotum principes adducit ad praestitutas sibi divinitatis collustrationes ; ita etiam illae, quae hos spiritus praecedunt sacratissimae virtutes, ad divinum Numen subrigunt distinctionem illam, quae angelicas adimplet hierarchias. Nisi forte quis communes esse velit angelicas omnes appellationes, juxta caelestium virtutum omnium in deiformitate, Deique vel remissiori vel eminentiori lumine communicationem.

Verum quo distinctior nobis procedat oratio, sacrosanctas cujusque caelestis ordinis proprietates, quae nobis in eloquiis elucidatae sunt, pura mente contemplemur.