148 EX S. G. CONCILII

corporalis, tum viri, tum mulieris. His addatur talem in- spectionem per se constituere probationem tantum admini- culativam et adhibendam esse praecipue quando coniuges sibi contradicunt, dum nempe unus negat alter affirmat consum- mationem matrimonii, quando autem uterque convenit in affirmanda inconsummatione et eorum sententia confirmatur testimonio septimae manus, tunc iuxta c. Laudabilem de frig. et malef. habetur moralis certitudo quod matrimonium non fuerit consummatum.

Cum ergo ex disputatis appareat matrimonii inconsum- matio, inquirendum restat utrum adsint graves causae ad huius matrimonii dispensationem indulgendam. At huius- modi graves causas adesse evidenter in mutua animorum alienatione, scandali reparatione, prolis legitimatione et con- scientiae pacificatione, quae sunt causae sat graves ut spe- rari possit dispensatio a Summi Pontificis benignitate.

Ut igitur meam sententiam, quaecumque sit, proferam, dico constare de inconsummatione matrimonii rati ac pro- inde consulendum esse SS. pro eiusdem dispensatione.

VOTUM CANONISTAE. DUO sibi perficienda esse, ait con- sultor, ad rem sibi commissam exauriendam, nempe :

I o An constet de Matrimonii nullitate in casu. Et quatenus negative :

2° An sit consulendum SSmo pro dispensatione a Matri- monio rato et non consummato in casu.

Ad primam quod attinet quaestionem animum vere corn- ino vent verba Hormisdae Giunchi Archipresbyteri s. Cas- siani qui Matrimonii ritui praefuit. Hic enim asseruit Ioan- nam bis aut ter rogatam fuisse ut assensum praeberet: cuius rationem explicat Antonius aiens : dubitavit illa for- san, suum praebere assensum eoquod me noverat impoten- tem ad coeundum tres menses ante matrimonium.

His attentis nil mirum si Tribunal Foroliviense conclu- serit: Progressu Iudicialis causae non levia dubia nulli- tatis exorta esse.

Revera, cum certum sit Matrimonium actu quo contrahi-