ISO COLONIENSIS

capellaniae fructuum diei illi pro rata respondentem. - At vero ab anno 1691 ad ann. 1831 nullum verbum in Bullis institutionum de hoc onere factum est, adeoque piae volun- tatis adimplementum in oblivionem et desuetudinem abierat. Anno 1831 capellanus de testamentaria depositione certior effectus, indulgentiam a S. O. C. ad triennium obtinuit, ut missas per alium celebrare posset. Illud indultum proroga- tum fuit, elapso primo triennio ; at vero altero superve- niente triennio, responsum prodiit ut in posterum testamen- taria dispositio servaretur. In hoc rerum statu Archiepisco- pus auno 1841 decretum edidit, quo statuebatur ut capella- nus celebrationem omittens fructuum beneficialium portio- nem iuxta mentem testatoris persolveret; ut quotannis ca- pellanus statum activum et passivum capellaniae vicario fo- raneo exhiberet eo consilio ut quota a capellano solvenda ei qui sacrum suavice perlitaret, determinari posset; ut deni- que Missas duas neque pervertere, neque differre ultra quam- libet hebdomadam celebranti liceret. Itaque contradicente ca- pellano qui ex iure passivo quo potiebatur, capellaniam ob- tinuerat et alibi domicilium habebat, proposito dubio : « An infirmandum vel confirmandum sit sacrae visitationis de- cretum in casu » S. O. O. die 12 Aug. 1843 rescripsit: Ne- gative ad primam partem; affirmative ad secundam ».

Neque praetereundum est in folio huiusce causae § Vi- derint dubitationem fuisse obmotam, an in casu de quo age- batur observantia aliquid ponderis haberet in linea si non praescriptiva, saltem praesumptiva: quae videlicet prae- sumptionem induceret de Apostolico beneplacito, rite impe- trato ad hoc ut testatoris immutaretur voluntas ; quae tamen exceptio, nullimode E E . P P . animum movit.

Ex adverso advertere praestat, quoad immutationes in themate obiectas distingui debere mutationes quae irrepse- runt in iure patronatus et in ipsa capellae erectione, a mu- tatione inducta in executione pii oneris Missarum. Siquidem ad alias mutationes quod spectat nullum facessit negotium, praescriptionis vim admittere eumque excipere uti novi iuris