139. De s. Desiderio Viennensi Ep.

Ascribitur Ekkehardo Palatino.

1. Summis conatibus
nunc Deo nostro
modulemur seduli
ob militis eius merita,

2. Cuius almus spiritus
hodie victis
malignis hostibus
intraverat caeli secreta.

3. Hinc gaudet

chorus inclitus martyrum,

occurrit et coetus sanctorum

laureatus

pontificum

ex socia laeti corona.

4. Sed dolet

eiusdem tunc ecclesia

tanti patris ad tempus cara

defraudata

praesentia,

cuius erat regni socia.

5. Hic Desiderius vocatus
desideriorum
aeternorum
repletus

fuit atque praeditus
omni gratia.

6. Huius ab ipsis cunularum
primordiis vita
sacris Christi
doctrinae

monitis adhaeserat
invictissima.

7. Hic praesulis regimen tenens,
non passus lupanar
exsistere fideles,
ut Helias Iezabelis, sic
moechae tulit odia.

8. Veritatis et idem testis
iniusto malignae
mulieris furore
patiens exsilia fulsit
ibi per miracula.

9. Sed nulla miserorum
astutia devictus
sacratum propositum
sive debita
dereliquit monita,

10. Plus et eligens mortem,
quam fovere peccantem
capitis per vulnera
mercatus erat
sacra caeli culmina.

11. Fit certamen plebium
Lugdunensium
atque Viennensium
pro sanctissimi
corporis gleba.

12. Sed, quae semper fuerat
victrix patule,
gaudet Vienna fraude
istic vincere
felicissima.

13. Huius sacris festis,
tu Deus omnium
splendor atque gloria sanctorum,
nostra dele crimina,

14. Ut possimus tibi
placere laudibus
debitis ; hoc tua nobis, Christe,
semper donet gratia

15. Spiritus tui praesente
virtute sancta.