SOR AN A 159 Unum et alterum S. Rotae affertur responsum. Quorum

primo coercitus Episcopus qui imperio abutebatur; et Ca- pitulum, quod curam animarum agebat, hisce donis spolia- ret. Visum est enim tunc tantummodo dona a sacrorum An- tistite lucrifieri, quum, nullius (quod rarum) paroeciae in- tra fines aedicula sita sit. « Domini responderunt pro capi- tulo, cui favet dispositio iuris communis, quia canonici sunt parochi et exercent- curam animarum verior et receptissima est sententia quod sive in Ecclesia parochiali positae sint huiusmodi sacrae imagines sive extra, inter tamen limites paroeciae, ad Parochum spectant. Episcopo solum debentur oblationes quando sacrae imagines reperiuntur extra omnem paroeciam» (S. Rota in Lünen. Sarzanen., Oblationum coram Merlino diei Lunae 8 Febr. 1627, t. 1, p. 5, rec. § 1 ad 4).

Altero responso iudicatum est de donis, quae ad Eccle- siam haud Parochialem ferebantur. Placuit, autem, ut Pa- rocho dona assignarentur. « Cum Dominis placuisset die 24 Maii 1610 capere resolutionem, erectionem Ecclesiae sub invocatione Beatae Mariae ad Praesepe intra fines Ecclesiae antiquae et Baptismalis loci de Paganica, ac dismembratio- nem partis curae animarum eiusdem esse nullam, suborta exinde est alia non levis dubitatio, ad quem spectarent Ec- clesia erecta et oblationes illius. Omissa disputatione de Ec- clesia, dubium proposui stricte ad oblationes. Et dictum fuit illas spectare ad Ecclesiam parochialem loci praedicti de Paganica, quia oblationes sunt de iure parochiali » (Rota coram Pirovano in Aquilan. Nullitatis erectionis. Die Lu- nae 20 Dec. 1610, 255, p. 1 etc.).

Neque obstant speciales intentiones offerentium, advertit patronus ; nam haec Parocho relinquenda provincia, ut do- nata administret, et in sumptus, quos donantes praestitue- rint, fideliter eroget. Nec Episcopus ius habet nisi ad exi- gendas et examinandas redditiones rationum, ad mentem Concilii Trid. « Quod si ex intentione offerentium oblatio- nes non ad Parochum, sed ad Ecclesiam vel alium finem