PG31B

Nullo # ex utroque # vel propter efficaciam virtutis # magis propinquae materiae # sequitur # et sequente specierum # diversitatem # cuncta # hoc etiam # utrum # possit esse # dependeat # per creaturas # vel il- # habeat # ex simplici # alia # contra quos accipienda # et / non # providentiae # a providentia in dispensatione # hoc autem # dependeant qui # consequ- # tamen # sive quocumque # quod in suam bonitatem non ordinet # solam # sub # aut aliquid sciat # nunquam igitur deus facit praeter ordinem providentiae ab aeterno excogitatum # considerandum utrum # a superioribus # et / ut / sic effectus qui in inferioribus ex actione superiorum consequantur # immediate # creatura # ostensum enim est supra quod omnis virtus activa sub virtute divina continetur, sicut virtus particularis agentis sub virtute agentis universalis. Quicquid autem subiicitur virtuti inferioris agentis, subiicitur virtuti superioris. Oportet ergo quod quicquid est subiectum virtuti cuiuscumque agentis, sit subiectum virtuti divinae.

Virtus autem divina non operatur ex necessitate naturae, sed ex voluntate, ut supra ostensum est. Virtus autem ex voluntate operans non est determinata ad unum effectum secundum unam mensuram producendum, sed ipsa suo effectui mensuram et modum libere imponit.

Quod quidem in his quae agunt per necessitatem naturae non contingit, nam secundum mensuram virtutis agentis de necessitate sequitur mensura effectus: non enim potest magnus calor parum calefacere, sed de necessitate / quantus est, tantum calefacit / calefacit secundum modum suae virtutis.

Perfectissima #