DE LAUDIBUS BEATAE MARIAE VIRGINIS, LIBRI DUODECIM.

 PROLOGUS PRIMUS.

 PROLOGUS SECUNDUS.

 LIBER PRIMUS, In quo exponitur Angelica salutatio.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 LIBER SECUNDUS.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 LIBER TERTIUS.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII .

 CAPUT VII.

 CAPUT IX

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 LIBER QUARTUS. DE VIRTUTIBUS MARIAE.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT I X.

 CAPUT X,

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV,

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX,

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV,

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI

 CAPUT XXVII.

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 CAPUT XXXI.

 CAPUT XXXII.

 CAPUT XXXIII.

 CAPUT XXXIV.

 CAPUT XXXV.

 LIBER QUINTUS. DE PULCHRITUDINE MARIAE.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 LIBER SEXTUS. DE APPELLATIONIBUS MARIAE.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT II.

 CAPUT III

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 LIBER OCTAVUS. DE HIS QUAE PERTINENT AD TERRAM, ET POSSUNT FIGURARE MARIAM.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 LIBER NONUS. DE RECEPTACULIS AQUARUM, QUAE FIGURANT

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI .

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX.

 CAPUT XXI.

 LIBER DECIMUS. DE AEDIFICIIS QUIBUS MARIA FIGURATUR IN BIBLIA

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX.

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI.

 CAPUT XXVII.

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 CAPUT XXXI,

 LIBER UNDECIMUS. DE MUNITIONIBUS ET NAVIGIIS, QUAE POSSUNT SIGNA RE MARIAM.

 CAPUT I.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII,

 caput viii.

 CAPUT IX.

 LIBER DUODECIMUS. DE HORTO CONCLUSO. CUI SPONSUS COMPARAT MARIAM, IN CANTICIS

 CAPUT I.

 sig. I.

 sig. II.

 g III.

 sig. IV.

 sig. VI.

 sig. VII.

 sig. VIII.

 sig. IX.

 g X.

 g X.

 sig. XII.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 g I.

 g II. Christus verbum Patris,

 sig. III.

 sig. IV. Ventus. Ventus, id est, Spiritus sanctus. Ventus scilicet Auster, qui perflavit hunc hortum. Cantic.IV, 16 : Surge, Aquilo et veni, Auster pe

 sig. V.

 sig. VI.

 g VII. Imber. Imber Christus, de quo dicitur, Osee, VI, 3 : Veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus. diluculum.) Quomodo descendit imber et

 sig. VIII. Pluvia.

 sig. IX. Vapor. Vapor, id est, Filius Dei, de quo dicitur, Sapient.VII, 25 : Vapor est, virtutis Dei,

 sig. X. Ignis . Ignis, id est, Filius Dei, qui dicitur ignis consumens

 sig. XI.

 XII

 sig. XIII. Angelus. Angelus , scilicet magni consilii, qui de caelo descendens ingressus est in eam.

 sig. XIV,

 sig. XV.

 CAPUT VI.

 sig. I. Vitis.

 g II. Oliva.

 sig. III.

 sig. IV.

 sig. V. Palma.

 sig. VI, Cypressus.

 sig. VII.

 sig. VIII.

 sig. IX.

 sig. X. Myrrha. Quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris . Myrrha est arbor in Arabia quinque cubilis crescens in altum, odorifera , albae spinae si

 sig. XI.

 sig. XII.

 sig. XIII.

 sig. XIV.

 sig. XV. Balsamus.

 sig. XVI.

 sig. XVII.

 sig. XVIII. Lignum.

 g XIX. Virgula,

 sig. XX.

 g XXI. Malusgranata.

 sig. XXII. Ficus.

 sig. XXIII. Amygdalus.

 sig. XXIV, Mortis,

 sig. XXV. Sycomorus.

 sig. XXVI, Abies.

 sig. XXVII Salix.

 g XXVIII. Oleaster.

 sig. XXIX. Pinus.

 sig. XXX. Castanea,

 sig. XXXI .

 sig. XXXII.

 sig. XXXIII. Ulmus.

 CAPUT VII.

 sig. I.

 sig. II .

 g III.

 sig. IV.

 sig. v.

 sig. VI. Tota pulchra es, amica mea ,etc.

g III.

Consitus tempore Dominicae incarnationis, quando nobilis ille surculus, scilicet Verbum caro factum, insertus est trunco nostrae humilitatis in horto uteri virginalis. De insitione dicitur, Jacobi, I, 2 : In mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest saluare animas vestras. Illud scilicet Verbum quod erat in principio apud Patrem, et per quod omnia facta sunt . Sicut enim in surculo convsistit tota spes et floris et fructus, et non in trunco : sic in Verbo assumente, non in homine assumpto, nisi ratione assumentis. Unde dicit, Eccli.XXIV, 25 : In me gratia omnis viae et veritatis : in me omnis spes vitae et virtutis. Et hoc est quod dicit Jacobus, I, 21, de verbo insito, quod potest salvare animas vestras. Et nota, quod insitio dicitur, cum trunco surculus faecundae arboris sterilis inseritur. Bene autem dixit insitum verbum : quia ramus insitus et suam servat naturam, et ad se trahit saporem trunci. Quod patet si pirus oleae inseratur, non tamen mutat naturam fructus, sed oleae saporem ad se trahit. Sic et Christus divinam, naturam servavit assumens humanam, sed ab infirmitate naturae mortalis saporem traxit, scilicet famem, sitim, fatigationem, et hujusmodi.

Consitus etiam fuit hortus iste omni arbore fructifera, id est, virtute omnimoda. Unde specialiter dicit de eo verus Salomon, Eccle.II, 5 : Feci hortos ei pomaria, id est Mariam et sanctos, ei conseui ea cuncti generis arboribus. Item,. Cantic. v, 13 : Genae illius sicut areolae aromatum consitae a pigmentariis, scilicet Patre et Filio et Spiritu sancto. Ipsa enim designatur, Esther, I, 5, per hortum illum et nemus, qui de regio cultu et manu consitus erat, in cujus vestibulo verus Assuerus convivium permagnificum praeparavit.

Excultus, cujus cultores Pater et Filius et Spiritus sanctus, id est, tota Trinitas cujus opera inseparabilia. Vel, speciales hujus horti cultores, inspiratio divina, Filii sapientia, Spiritus sancti disciplina, propria diligentia, patris et matris doctrina, monitio angelica, et hujusmodi. Sic autem potest dici hortus iste excultus spiritualiter opere divino, et incultus opere humano. Unde, Ezechiel,XXXVI, 35, dicitur : Terra inculta facta est ut hortus voluptatis. Excultus etiam per virtutem silentii quod est tullus justitiae .

Plantatus. Plantavit in eo Pater lignum vitae, id est, Christum in incarnatione, secus decursus aquarum mortalitatis nostrae. Hortus enim iste ille est paradisus de quo, Genes,II, 8, legitur : Plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio. Plantaverat, id est, plantis aptaverat, herbis, et arboribus, paradisum voluptatis, id est, beatam Virginem. Alia translatio dicit paradisum in Eden, est, deliciis. Dominus cujus Maria est opus speciale, cujus carni et animae inseruit omne genus virtutis. A principio creationis, scilicet cum apparuit arida et germinare terram fecit. Vel, a principio, id est, a prima orbis parte. Est ergo a principio idem quod ad Orientem, quod habet alia translatio. Vel, a principio restaurationis humanae, quae incepit a sanctificatione Mariae. (Quaere caetera titulo de paradiso.) Propter hujusmodi plantas appellat Filius matrem hortum plantationum , etc: Ipsa etiam est plantatio Domini ad glorificandum . Ad gloriam enim suam plantavit Dominus hortum istum : quia ab omni fideli incessanter inde glorificatur.

Et agricolatus. Cum enim omnes justi agricultura Dei sint, unde, I ad Corinth.

III, 25 : Dei agricultura estis, et, Joan. xv, 1 : Pater meus agricola est, Maria spirituali prorogativa ipsius agricultura est. Unde dicit, Luc. I, 49 : Fecit mihi Dominus magna qui potens est. Et specialius omni creatura potest dicere illud Apostoli, I ad Corinth. xv, 10 : Gratia Dei sum id quod sum. Christus etiam cui. dicitur, Jerem.XIV, 8 : Quare quasi colonus futurus es in terra? specialis agricola existit hujus horti, qui tentus in horto et sepultus in horto, non immerito a Magdalena reputatus est hortulanus . Exercuit enim in quantum Deus hortulani officium, in Virgine pessimam radi-

ceni originalis exstirpando in sanctificatione, spinas et urticas avellendo in fomitis exstinctione, plantas virtutum inserendo in gratiarum collatione, abundantiori gratia rigando in Spiritus sancti superventione, incrementum subministrando in virtutis Altissimi obumbratione. Unde, Luc. I, 35 : Virius Altissimi obumbrabit tibi : ideoque quod nascetur ex te sanctum, vocabitur. Filius Dei.